W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Trzmiel łąkowy. Zagłębimy się w jego pochodzenie, zbadamy jego wiele aspektów i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od pierwszego pojawienia się do dzisiejszego znaczenia Trzmiel łąkowy był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Dowiemy się o jego ewolucji na przestrzeni czasu, różnych perspektywach, jakie istnieją wokół niego i możliwych konsekwencjach, jakie ma to dla naszego codziennego życia. Dołącz do nas w tej podróży przez Trzmiel łąkowy i odkryj wszystko, co ten motyw ma nam do zaoferowania.
Bombus pratorum | |
Linnaeus, 1761 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd |
trzonkówki |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek |
trzmiel łąkowy |
Trzmiel łąkowy, trzmiel leśny[1][a] (Bombus pratorum) – gatunek z rodziny pszczołowatych. Zaliczany do pszczół właściwych, rodzaju Bombus. Występuje w Europie Środkowej i Północnej, dość licznie nawet w wyżej położonych regionach[2]. W Polsce, tak jak pozostałe trzmiele, objęty częściową ochroną gatunkową[3].
Długość ciała: robotnice 11–12 mm, królowa 15–17 mm.
Wygląd: przeważa kolor czarny, żółte pasy znajdują się za głową i za skrzydłami, koniec odwłoka jest natomiast czerwony.
Środowisko: występuje w szerokim spektrum zbiorowisk roślinnych, zarówno w parkach jak i na łąkach, polach i w ogrodach. Niespotykany jedynie w głębi lasów.
Samice trzmiela łąkowego wylatują z zimowych kryjówek wczesną wiosną wyszukując kwitnących wierzb. Zakładają gniazda w ukrytych miejscach: ptasich gniazdach, mysich norach, pod próchniejącymi pniami lub w starych budynkach (opuszczone stodoły lub inne budynki gospodarcze)[2].