Tryptyk

W dzisiejszym świecie Tryptyk jest tematem o rosnącym zainteresowaniu i niepodważalnym znaczeniu. Wraz z postępem technologii i globalizacją Tryptyk stał się centralnym punktem debaty w różnych dziedzinach, od polityki i ekonomii po kulturę i społeczeństwo. Nawet na poziomie osobistym Tryptyk budzi coraz większe zainteresowanie, czy to ze względu na jego wpływ na codzienne życie, czy na sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. W tym kontekście istotne jest pełne zbadanie znaczenia i implikacji Tryptyk, a także zbadanie jego różnych aspektów i wymiarów. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Tryptyk, analizując jego znaczenie i wpływ dzisiaj.

Ten artykuł dotyczy typu nastawy ołtarzowej. Zobacz też: Tryptyk – opera Giacoma Pucciniego.
Giovanni Bellini Tryptyk Frari 1488
Frederick McCubbin, The Pioneer, 1904 – przykład zaadaptowania formy tryptyku w sztuce świeckiej.

Tryptyk – typ nastawy ołtarzowej składający się z części środkowej oraz dwóch bocznych skrzydeł.

Tryptyk jest poliptykiem, czyli ołtarzem szafiastym charakterystycznym dla gotyku[1][2]. Skrzydła są zwykle osadzone na zawiasach i ruchome, dzięki czemu mogą się zamykać, zasłaniając część środkową. Najczęściej są zdobione z obu stron malowidłami lub płaskorzeźbą[2].

Termin ten odnosi się także do kompozycji malarskich i rzeźbiarskich, składających się z trzech części[3][4].

Nazwy tej czasem używa się w jeszcze szerszym znaczeniu, w odniesieniu do każdego dzieła złożonego z trzech części, np. Tryptyk rzymski, Tryptyk Świętokrzyski.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 322, ISBN 978-83-01-12365-9.
  2. ↑ a b Sztuka świata. T. 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s.308, ISBN 978-83-213-4727-1.
  3. ↑ Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 421, ISBN 978-83-01-12365-9.
  4. ↑ Słownik języka polskiego (red. Mieczysław Szymczak). T. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1981, s. 541, ISBN 83-01-00284-0.