W dzisiejszym świecie Totka Petrowa to temat, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie wielu osób z różnych dziedzin. Od polityki po naukę, poprzez kulturę i społeczeństwo, Totka Petrowa stał się wszechobecnym i istotnym elementem codziennego życia. Gdy świat ewoluuje i zmienia się, Totka Petrowa nadal odgrywa kluczową rolę w naszym życiu, generując debaty, refleksje i działania, które bezpośrednio wpływają na naszą rzeczywistość. W tym artykule zbadamy różne aspekty Totka Petrowa i jego wpływ na różne aspekty naszego codziennego życia, oferując dogłębną i odkrywczą analizę jego znaczenia i implikacji na poziomie globalnym.
Data i miejsce urodzenia |
17 grudnia 1956 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
166 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Totka Nikołaewa Petrowa (bułg. Tотка Николаева Петрова, ur. 17 grudnia 1956 w Jambole[1]) – bułgarska lekkoatletka, biegaczka średniodystansowa, medalistka mistrzostw Europy w 1978.
Zdobyła srebrny medal w biegu na 800 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián, przegrywając tylko z Jane Colebrook z Wielkiej Brytanii, a wyprzedzając Elżbietę Katolik z Polski[2]. Zwyciężyła w biegu na 800 metrów i biegu na 1500 metrów na uniwersjadzie w 1977 w Sofii[3]. Zajęła 2. miejsce w biegu na 800 metrów w finale pucharu Europy w 1977 w Helsinkach[4], a następnie zwyciężyła na tym dystansie w zawodach pucharu świata w 1977 w Düsseldorfie[5]. Została uznana za najlepszego sportowca Bułgarii w 1977.
Ponownie została srebrną medalistką w biegu na 800 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie, ulegając jedynie Ulrike Bruns z Niemieckiej Republiki Demokratycznej, a wyprzedzając Marianę Suman z Rumunii[6]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zdobyła brązowy medal w biegu na 1500 metrów, za Gianą Romanową ze Związku Radzieckiego i Natalią Mărășescu z Rumunii, a w biegu na 800 metrów zajęła 4. miejsce[7]. Zwyciężyła w biegu na 1500 metrów w finale pucharu Europy w 1979 w Turynie[4]. Zajęła 1. miejsce na tym dystansie w zawodach pucharu świata w 1979 w Montrealu, lecz następnie została zdyskwalifikowana po wykryciu stosowania przez nią dopingu na mistrzostwach krajów bałkańskich w sierpniu tego roku[8].
Odpadła w półfinale biegu na 800 metrów i eliminacjach biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie[1]. Zajęła 9. miejsce w biegu na 1500 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie[9]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Atenach odpadła w półfinale biegu na 800 metrów[10], a na pierwszych mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach odpadła w półfinale biegu na 800 metrów i eliminacjach biegu na 1500 metrów[11]. Zajęła 3. miejsce w biegu na 1500 metrów w finale pucharu Europy w 1983 w Londynie[4].
Petrowa była mistrzynią Bułgarii w biegu na 400 metrów w 1978, w biegu na 800 metrów w 1977, 1978 i 1983 oraz w biegu na 1500 metrów w 1977, 1979 i 1983[12], a także halową mistrzynią swego kraju w biegu na 800 metrów w 1977 i 1978 oraz w biegu na 1500 metrów w 1983[13].
Ustanowiła rekord Bułgarii w biegu na 400 metrów czasem 51,82 s, uzyskanym 19 sierpnia 1978 w Sofii. Dwukrotnie poprawiała rekord swego kraju w biegu na 1500 metrów do rezultatu 3:57,4, osiągniętego 11 sierpnia 1979 w Atenach oraz jeden raz w sztafecie 4 × 400 metrów wynikiem 3:27,9 (30 czerwca 1979 w Sofii)[14]. Jest aktualną (maj 2021) rekordzistką Bułgarii w biegu na 1500 metrów, a także w biegu na 1000 metrów (2:33,0, 13 sierpnia 1978 w Sofii)[15]. Rekord życiowy Petrowej w biegu na 400 metrów został ustanowiony 19 sierpnia 1978 w Sofii i wynosił 51,82 s, a w biegu na 800 metrów 1:56,59 (31 sierpnia 1978 w Pradze)[16].