Tonczo Tonczew

W tym artykule zbadamy wpływ Tonczo Tonczew na współczesne społeczeństwo. Od momentu pojawienia się Tonczo Tonczew przyciąga uwagę i zainteresowanie różnych sektorów, wywołując debaty i kontrowersje wokół jego przydatności i znaczenia. Zjawisko Tonczo Tonczew przeniknęło kluczowe aspekty naszego codziennego życia, zmieniając sposób, w jaki nawiązujemy relacje, konsumujemy informacje i rozumiemy otaczający nas świat. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne aspekty Tonczo Tonczew, aby zrozumieć jego wpływ na kulturę, politykę, technologię i relacje międzyludzkie. Poprzez krytyczne podejście spróbujemy rozszyfrować złożoność i niuanse charakteryzujące Tonczo Tonczew, aby rzucić światło na jego wpływ na współczesne społeczeństwo.

Tonczo Tonczew
Тончо Тончев
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1972
Sliwen

Obywatelstwo

Bułgaria

Kategoria wagowa

junior lekka, lekka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

44

Zwycięstwa

37

Przez nokauty

21

Porażki

7

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bułgaria
Igrzyska olimpijskie
srebro Atlanta 1996 boks
(waga lekka)
Mistrzostwa Europy
srebro Vejle 1996 waga lekka
brąz Göteborg 1991 waga lekka

Tonczo Dimitrow Tonczew (bułg. Тончо Димитров Тончев, ur. 1 grudnia 1972 w Sliwenie[1]) – bułgarski bokser, wicemistrz olimpijski z 1996.

Kariera amatorska

Zdobył brązowy medal w wadze piórkowej (do 57 kg) na mistrzostwach Europy juniorów w 1990 w Uściu nad Łabą po porażce w półfinale z Paatą Gwasalią z ZSRR[2]. Na rozgrywanych w tym samym roku w Limie mistrzostwach świata juniorów przegrał pierwszą walkę, również z Gwasalią[3].

Zdobył brązowy medal w wadze lekkiej (do 60 kg) na seniorskich mistrzostwach Europy w 1991 w Göteborgu po wygraniu dwóch walk i porażce w półfinale z Ajratem Chamatowem z ZSRR[4]. Na mistrzostwach świata w 1991 w Sydney przegrał pierwszą walkę w wadze lekkiej z Justinem Rowsellem z Australii[5].

Wystąpił w wadze lekkiej na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie, gdzie po wygraniu dwóch walk dotarł do ćwierćfinału, w którym uległ późniejszemu mistrzowi Óscarowi De La Hoyi z USA[1]. Odpadł w drugiej walce na mistrzostwach Europy w 1993 w Bursie, gdzie pokonał go Gwasailia reprezentujący Gruzję[6].

Zdobył srebrny medal w tej kategorii na mistrzostwach Europy w 1996 w Vejle po porażce w finale z Leonardem Doroftei z Rumunii[7].

Również na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie Tonczew zdobył srebrny medal. Po wygraniu czterech walk dotarł do finału, w którym pokonał go Husajn Sultani z Algierii[1].

Kariera zawodowa

Tonczew przeszedł na zawodowstwo w 1997. Wygrał pierwsze 24 walki, zdobywając w tym czasie tytuły mistrza międzynarodowego organizacji WBA, mistrza interkontynentalnego WBC (wygrał ze swym rodakiem Kirkorem Kirkorowem) i wakujący tytuł mistrza Europy EBU w wadze superpiórkowej (junior lekkiej). Nigdy nie walczył o mistrzostwo świata liczącej się organizacji. W 2001 doznał pierwszej porażki, a w 2007, po trzech kolejnych przegranych walkach, zakończył karierę.

Przypisy

  1. ↑ a b c Toncho Tonchev , olympedia.org (ang.).
  2. ↑ 11.European Junior Championships – Usti, Czechoslovakia – July 15–22 1990 , amateur-boxing.strefa.pl (ang.).
  3. ↑ 6.World Junior Championships – Lima, Peru – October 13–20 1990 , amateur-boxing.strefa.pl (ang.).
  4. ↑ 29.European Championships – Gothenburg, Sweden – May 7–12 1991 , amateur-boxing.strefa.pl (ang.).
  5. ↑ 6.World Championships – Sydney, Australia – November 15–23 1991 , amateur-boxing.strefa.pl (ang.).
  6. ↑ 30.European Championships – Bursa, Turkey – September 6–12 1993 , amateur-boxing.strefa.pl (ang.).
  7. ↑ 31.European Championships – Vejle, Denmark – March 30 – April 7 1996 , amateur-boxing.strefa.pl (ang.).

Bibliografia