W tym artykule będziemy eksplorować i analizować Tommy Seebach z różnych perspektyw i różnych kontekstów. Tommy Seebach to temat, który przykuł uwagę ludzi na całym świecie, a jego znaczenie i wpływ są niezaprzeczalne. Przez lata Tommy Seebach wywołał gorące debaty, spowodował znaczące zmiany i był źródłem inspiracji dla wielu osób. W tym poście przyjrzymy się bliżej Tommy Seebach, aby zrozumieć jego znaczenie, znaczenie i wpływ na nasze życie. Od powstania do ewolucji Tommy Seebach pozostawił niezatarty ślad w społeczeństwie i konieczne jest zrozumienie jego zasięgu, aby docenić jego prawdziwą wartość. Celem tego artykułu jest przedstawienie pełnego i wnikliwego przeglądu Tommy Seebach, a tym samym przyczynienie się do zrozumienia i dyskusji na ten temat.
![]() Tommy Seebach | |
Imię i nazwisko |
Tommy Seebach Mortensen |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
kompozytor, pianista, piosenkarz, producent muzyczny, organista |
Aktywność |
od 1964 |
Zespoły | |
Sir Henry and his Butlers, The Colors |
Tommy Seebach Mortensen (ur. 14 września 1949 w Kopenhadze, zm. 31 marca 2003 tamże) – duński piosenkarz, kompozytor, producent, organista i pianista, reprezentant Danii w Konkursie Piosenki Eurowizji w 1979, 1981 i 1993.
Tommy Seebach rozpoczął swoją karierę w wieku 14 lat jako organista w swoim zespole The Colors. W 1965 został wokalistą i organistą Sir Henry and his Butlers[1], z którym nagrał dwa single: „Let’s Go (Oh Hully Gully)” i „Camp”[2].
W 1976 Seebach postanowił rozpocząć karierę solową. Jego debiutancki album Tommygun został wydany w 1977[3]. W tym samym roku rozpoczął współpracę ze studiem nagraniowym EMI, gdzie angażował się jako producent w projekty muzyczne, m.in. dla Lecia & Lucienne[4].
W lutym 1979 wystąpił w finale krajowych eliminacji do 24. Konkursu Piosenki Eurowizji Dansk Melodi Grand Prix, do których zgłosił się z utworem „Disco Tango”. Ostatecznie otrzymał od jurorów taką samą liczbę 82 punktów, co duet Grethe Ingmann & Bjarne Liller P., natomiast w rundzie rozstrzygającej wygrał remis z wynikiem 51 głosów (do 36 Ingmann i Liller P.), zostając tym samym reprezentantem Danii podczas konkursu organizowanego w Jerozolimie[5][6]. Tuż po finale eliminacji pojawiły się doniesienia o popełnieniu plagiatu przez zwycięzcę. „Disco Tango” autorstwa Seebacha i Keld Heicka[7] porównano do piosenki „Paint It Black” zespołu The Rolling Stones[8] oraz „Tango Jealousie” Gade[5]. Ostatecznie jednak kompozycja została dopuszczona do udziału w 24. Konkursie Piosenki Eurowizji, który odbył się 31 marca w Binyanei Ha’ouama Centre w Jerozolimie[9]. Piosenkarz wystąpił jako trzeci w kolejności i zdobył 76 punktów (w tym maksymalną liczbę dwunastu punktów od Grecji i Izraela), kończąc udział na szóstym miejscu[9].
Na potrzeby krajowych selekcji w 1980 muzyk napisał utwór „Bye-Bye” dla duetu Lecia & Lucienne, którzy zajęli ostatecznie siódme miejsce w eliminacjach[10]. W kolejnym roku postanowił po raz drugi spróbować swoich sił w Dansk Melodi Grand Prix, tym razem występiując w finale eliminacji w duecie z Debbie Cameron, z którą wykonał utwór „Krøller eller ej”[11], napisany we współpracy z Keldem Heickiem[12]. Piosenka wygrała selekcje, zdobywając 441 punktów od gości zaproszonych przez krajowego nadawcę Danmarks Radio (DR)[11], dzięki czemu duet mógł wystąpić w barwach kraju 4 kwietnia 1981 w finale 26. Konkursu Piosenki Eurowizji. Para otrzymała łącznie 41 punktów (w tym najwyższą notę od Belgii) i zajęła 11. miejsce w końcowej klasyfikacji[13]. Piosenkarka oskarżyła organizatorów o zakłócenie dźwięku podczas ich prezentacji[14]. W wydanej w 2010 książce Seebacha Cameron przyznała, że szef brytyjskiej telewizji BBC zdradził jej, jakoby problemy technicznie podczas występów faworytów (czyli nie tylko Danii, ale też Izraela i Niemiec) specjalnie nie były rozwiązywane, aby reprezentanci Wielkiej Brytanii mieli większe szanse na zwycięstwo[15].
W 1982 Seebach zgłosił się po raz kolejny do krajowych selekcji eurowizyjnych, tym razem z piosenką „Hip hurra det’ min fødselsdag”. W finale 14. edycji Dansk Melodi Grand Prix, który odbył się 13 marca 1982 w Studie 3[16], zajął ostatecznie drugiej miejsce w końcowym rankingu, zdobywając łącznie 47 punktów od pięciu regionalnych ośrodków sędziowskich (w sumie 45 jurorów)[16]. W lutym 1984 Seebach zgłosił się do eurowizyjnych selekcji z utworem „Pyjamas for to”[17], który został oceniony na 40 punktów przez 55 sędziów podzielonych na ośrodki regionalne, które zapewniły mu czwarte miejsce w tabeli końcowej[17]. Rok później zakwalifikował się do finału eliminacji, organizowanego 9 marca w Danske Filmstudier i Lyngby w Kopenhadze, z piosenką „Det’ det jeg altid har sagt”, której jurorzy przyznali 50 punktów, dzięki którym muzyk zajął drugie miejsce[18].
W 1987 Seebach postanowił zgłosić się do Dansk Melodi Grand Prix z utworem „Det’ gratis”, z którym zakwalifikował się do finału[19] i znalazł się w gronie pięciu najwyżej ocenionych przez jurorów kandydatów. Ostatecznie zajął czwarte miejsce z 17 punktami od sędziów[19][20].
W 1989 Seebach nagrał w duecie z Annette Heick piosenkę „Du skælder mig hele tiden ud”[21]. W tym samym czasie wydał LP pt. Tommy Seebach[22]. W 1993 i 1994 ukazały się komplikacyjne albumy piosenkarza – Instrumental Megahits 1 i Instrumental Megahits 2[23][24].
W 1993 Seebach po raz kolejny zgłosił się do eliminacji Dansk Melodi Grand Prix, tym razem do 38. Konkursu Piosenki Eurowizji. W finale selekcji, zorganizowanym 3 kwietnia w Kongrescenter w Odense[25], zaprezentował utwór „Under stjernerne på himlen” napisany we współpracy z Keldem Heickiem[26]. Duński nadawca obawiał się, że mający problemy z alkoholem piosenkarz będzie chciał wywołać skandal podczas występu, przez co długo rozważali zakwalifikowanie go do stawki konkursowej[27]. Dzięki jurorom awansował do drugiej rundy głosowania, w której o zwycięzcy zdecydowali telewidzowie. Jego propozycja otrzymała w sumie 16463 głosów widzów, dzięki czemu wygrała konkurs, a Seebach po raz trzeci został reprezentantem Danii w finale widowiska[25] organizowanego w Millstreet, zajmując ostatecznie 22. miejsce na 25 uczestników[28]. Z powodu słabego wyniku zdobytego przez muzyka, Dania nie mogła wystawić swojego reprezentanta na 39. Konkurs Piosenki Eurowizji w 1994[29].
Tommy Seebach ożenił się z Karen Seebach, z którą miał troje dzieci: Nicolaia Martina, Rasmusa Christiana i Marie[30]. Małżeństwo rozpadło się z powodu problemów alkoholowych piosenkarza. Uzależnienie doprowadziło do ataku serca, przez którego zmarł w wieku 53 lat[14][31][32].
W 2010 odbyła się premiera film dokumentalny o życiu Tommy’ego Seebachaa, który wyreżyserował Sami Saif[33][34][35][36][37][38].