Tibullus

W tym artykule zbadamy Tibullus z różnych perspektyw, aby przeanalizować jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Przeanalizujemy jego historię, możliwe zastosowania i implikacje w różnych obszarach. Tibullus to temat, który w ostatnich latach wzbudził duże zainteresowanie, wywołał debaty w wielu sektorach i stał się przedmiotem licznych badań. Idąc tym tropem, zagłębimy się w jego najważniejsze wymiary, aby zrozumieć jego wpływ na współczesny świat.

Tibullus w domu Delii (mal. Lawrence Alma-Tadema, 1866)

Tibullus, Albius Tibullus (ur. ok. 54 p.n.e., zm. 19 p.n.e.) – poeta rzymski, obok Owidiusza i Propercjusza jeden z trzech najważniejszych elegików antycznego Rzymu.

Urodzony prawdopodobnie w okolicach Gabii(inne języki)[1][a], na wschód od Rzymu. Przyjaciel Horacego i Owidiusza. Jako piewca miłości, w utworach opiewał swoją ukochaną Planię, której prawdziwe imię ukrywał pod pseudonimem Delia. Tak też zatytułowany jest pierwszy zbiór 10 elegii. Drugi zbiór (6 utworów) nazwany Nemesis, od imienia innej dziewczyny. Podkreślał też uroki wiejskiego życia, świąt, zwyczajów. Echa jego elegii można znaleźć w twórczości Klemensa Janickiego i Jana Kochanowskiego. Nazwał Rzym wiecznym miastem[3].

Brał udział w wyprawach wojennych wraz z Messallą. Poeta obawiał się śmierci i dawał temu wyraz w swych utworach. Jego elegie wchodzą w skład I i II księgi Corpus Tibullianum. Jest jedynym poetą swojej epoki, który w swej twórczości ani razu nie wymienia imienia Augusta, natomiast chętnie sięga do czasów dalekiej przeszłości lub przyszłości. Tematyka utworów Tibullusa podejmuje różnorodne zagadnienia - od hymnów, dydaktyki, poprzez życzenia urodzinowe, aż po erotyki. Rzadko trzyma się w utworze jednego wątku. Twórczość Tibullusa była ceniona i zachwalana między innymi przez Owidiusza, Marcjalisa, Kwintyliana, czy Diomedesa[4].

Jedno z wczesnych tłumaczeń utworów Tibullusa na polski wydane zostało przez Jędrzeja Moraczewskiego pt. Elegie i wiersze. Jako też niektóre przypisywane Sulpicyi i innym z łacińskiego przez J. M. we Wrocławiu u Wilhelma Bogumiła Korna 1827. Przed nim publikowali swe przekłady Kazimierz Brodziński (1818) i Franciszek Dmochowski (1826).

Uwagi

  1. ↑ Gabie było latyńskim miastem położonym w pobliżu Rzymu[2].

Przypisy

  1. ↑ William S. Anderson, Latin Lyric and Elegiac Poetry: An Anthology of New Translations, Taylor & Francis, 1995, s. 31, ISBN 978-0-8153-0087-8 (ang.).
  2. ↑ Jan Szwaynic: Historya narodu i państwa Rzvmskiego. Drukarnia Stanisława Strąbskiego, 1845. s. 87–88. .
  3. ↑ Albius Tibullus, Tibulli Elegiae Liber II , V, 23 , Cytat: Romulus aeternae nondum formaverat urbis moenia (pol.: „Romulus nie wzniósł jeszcze murów wiecznego miasta”).
  4. ↑ Anna Świderkówna (red.), Słownik pisarzy antycznych, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1982, s. 461.


Linki zewnętrzne