They jako forma liczby pojedynczej

Obecnie They jako forma liczby pojedynczej jest tematem ogólnego zainteresowania, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Z biegiem czasu They jako forma liczby pojedynczej ewoluował, a jego implikacje stały się coraz bardziej istotne w różnych obszarach codziennego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty They jako forma liczby pojedynczej i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od jego początków do obecnej sytuacji, zbadamy, jak They jako forma liczby pojedynczej wpłynął i zainspirował jednostki, społeczności i całe społeczeństwa. Dodatkowo zajmiemy się wyzwaniami i możliwościami, jakie stwarza They jako forma liczby pojedynczej, a także możliwymi rozwiązaniami i podejściami do ich rozwiązania. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji na temat They jako forma liczby pojedynczej!

They jako forma liczby pojedynczej (ang. singular they) – używanie zaimka they lub jego form pochodnych (them, their, theirs, themselves, niekiedy również themself) w języku angielskim w funkcji zaimka liczby pojedynczej, jako neutralnego pod względem płci zamiennika he i she (oraz form pochodnych). Użycie to występuje przede wszystkich w zdaniach odnoszących się do bliżej nieokreślonej osoby, np.:

  • „Somebody left their umbrella in the office. Would they please collect it?”[1]
  • „The patient should be told at the outset how much they will be required to pay”[2].
  • „But a journalist should not be forced to reveal their sources”[2].

Używanie zaimka they jako formy liczby pojedynczej było notowane już w XIV wieku[3], około sto lat po wykształceniu się zaimka they jako formy liczby mnogiej. Od tego momentu innowacja ta była szeroko obecna w obiegowej angielszczyźnie, ale pod koniec XIX wieku zaczęły się pojawiać głosy krytyki, sprzeciwiające się ekspansji tej zmiany językowej[4]. Użycie to ugruntowało się jednak we współczesnej angielszczyźnie standardowej, przy czym pewien wpływ na jego zakorzenienie miały dążności do stosowania języka neutralnego płciowo[4][5]. Współczesne poradniki językowe akceptują omawiane użycie jako część angielszczyzny standardowej[6][7] lub sankcjonują je z zastrzeżeniem, że chodzi o element stylu potocznego, niezalecany w kontekstach formalnych[4][8][9].

Zaimek they promuje się również jako formę odnoszącą się do osób niebinarnych[10].

  • „This is my friend, Jay. I met them at work.”

Niektórzy autorzy porównują używanie zaimka they w funkcji liczby pojedynczej do ogólnie przyjętego znaczenia you jako formy liczby pojedynczej, zastępującej archaiczne thou[11][12].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Swan 2009 ↓, § 528.
  2. ↑ a b Huddleston i Pullum 2002 ↓, s. 493.
  3. ↑ they, pron., adj., adv., and n., Oxford English Dictionary (ang.).
  4. ↑ a b c Dennis Baron, A brief history of singular 'they', History of English , OED blog, 4 września 2018 (ang.).
  5. ↑ Oliver Kamm, The Pedant: The sheer usefulness of singular ‘they’ is obvious , The Times, 12 grudnia 2015 (ang.).
  6. ↑ Merriam-Webster’s collegiate dictionary, wyd. 11, Springfield, Massachusetts, ISBN 0-87779-809-5, OCLC 51764057 (ang.).
  7. ↑ Fifty shades of ‘they’ , Grammarphobia, 22 maja 2017 (ang.).
  8. ↑ Steven Pinker, The Sense of Style: The Thinking Person’s Guide to Writing in the 21st Century, New York: Penguin, 2014, s. 260, ISBN 978-0-698-17030-8 (ang.).
  9. ↑ Michael Ross, Keith West, Delivering the Framework for Teaching English, t. 3, Cheltenham: Nelson Thornes, 2002, s. 180, ISBN 978-0-7487-6262-0 (ang.).
  10. ↑ Words We’re Watching: Singular ‘They’ , Words We’re Watching (ang.).
  11. ↑ Note about pronoun usage. W: Michael Reed: Tech Book 1. Unmusic Books, 2008, s. 9. ISBN 0-9560813-1-2. Cytat: „Singular they can introduce some ambiguity because the antecedent of the pronoun “they” could theoretically be a male or female English has survived the loss of pronouns such as thou (singular you) despite the consequent potential for ambiguity.”. (ang.).
  12. ↑ John McWhorter, Word on the Street: Debunking the Myth of a Pure Standard, Cambridge: Perseus Books Group, 1998, ISBN 0-7382-0446-3, ISBN 0-7867-3147-8, OCLC 918419133, Cytat: „In this light, our modern grammarians’ discomfort with singular they is nothing but this comical intermediate stage in an inevitable change, as misguided and futile as the old grumbles about singular you.” (ang.).

Bibliografia

  • Michael Swan, Practical English Usage, wyd. 3, Oxford University Press, 2009, ISBN 978-0-194-42098-3 (ang.).
  • Rodney Huddleston, Geoffrey Pullum, The Cambridge Grammar of the English Language, Cambridge; New York: Cambridge University Press, 2002, ISBN 978-0-521-43146-0 (ang.).