W dzisiejszym świecie Theodore von Kármán to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych sferach społeczeństwa. Wraz ze wzrostem znaczenia Theodore von Kármán w życiu codziennym, konieczne jest zrozumienie jego implikacji i konsekwencji, aby skutecznie sobie z nim poradzić. W tym artykule zbadamy różne aspekty Theodore von Kármán, analizując jego wpływ w różnych obszarach i oferując perspektywy, które przyczyniają się do wzbogacania wiedzy na ten temat. Od samego początku do dzisiejszej ewolucji Theodore von Kármán pozostaje istotnym tematem, który zasługuje na naszą uwagę i refleksję.
![]() Theodore von Kármán (1957) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
inżynier, fizyk, mechanik |
Narodowość |
węgierska/amerykańska |
Tytuł naukowy |
doktor habilitowany |
Alma Mater | |
Uczelnia | |
Wydział |
Instytut aerodynamiki |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Theodore von Kármán (węg. Szőllőskislaki Kármán Tódor) (ur. 11 maja 1881 w Budapeszcie, zm. 6 maja 1963 w Akwizgranie) – węgiersko-amerykański matematyk, inżynier i fizyk. Jest uważany za pioniera nowoczesnej aerodynamiki i naukowego spojrzenia na lotnictwo.
Pochodził z rodziny żydowskiej; jednym z jego przodków był mistyk Rabbi Jehuda Löw ben Becalel.
Von Kármán studiował inżynierię na Uniwersytecie Technicznym w Budapeszcie, doktoryzował się u Ludwiga Prandtla w Getyndze.
W latach 1911 i 1912 opublikował swoją najbardziej znaną pracę na temat aerodynamiki, opisującą nazwane następnie jego nazwiskiem zjawisko ścieżki wirów Kármána (ang. Von Kármán vortex street, niem. Kármánsche Wirbelstraße). Zjawisko to powodowało, przy odpowiedniej prędkości wiatru, poprzeczne wahania cienkich kominów prowadzące nawet do ich złamania. Po habilitacji przeniósł się do Akwizgranu by wykładać na Rheinisch-Westfälische Technische Hochschule Aachen, na której przejął instytut aerodynamiki.
Z końcem lat dwudziestych XX wieku rozpoczął intensywną współpracę naukową z USA, jednakże dopiero po przejęciu władzy przez nazistów i po wyrzuceniu go z uniwersytetu przeniósł się na stałe do Ameryki. W USA był jednym z pierwszych pracowników naukowych Jet Propulsion Laboratory w Pasadenie, Kalifornia.
Zmarł w 1963 w czasie pobytu w sanatorium w Akwizgranie.
Jego nazwiskiem została nazwana umowna granica pomiędzy atmosferą Ziemi a przestrzenią kosmiczną, przebiegająca na wysokości 100 km, tzw. Linia Kármána.