Dzisiaj zajmiemy się bardzo ważnym tematem Thage G. Peterson, który stał się istotny w różnych aspektach życia codziennego. Kwestia ta wzbudziła zainteresowanie wielu osób i wywołała intensywną debatę w całym społeczeństwie. Thage G. Peterson to temat będący przedmiotem badań, refleksji i analiz ekspertów z różnych dziedzin, którzy poświęcili czas i wysiłek na zrozumienie jego implikacji i konsekwencji. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Thage G. Peterson, zbadamy jego wpływ w różnych obszarach i omówimy możliwe rozwiązania lub podejścia do skutecznego rozwiązania tego problemu.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
24 września 1933 |
---|---|
Przewodniczący Riksdagu | |
Okres |
od 1988 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Thage Edvin Gerhard Peterson (ur. 24 września 1933[1] w Växjö) – szwedzki polityk, działacz Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej, poseł do Riksdagu i jego przewodniczący w latach 1988–1991, minister w różnych resortach w okresie rządów socjaldemokratów.
Z wykształcenia pracownik społeczny, studiował w Lund. Pracował w administracji lokalnej, następnie w zrzeszeniu domów ludowych FHR. W latach 1967–1971 był dyrektorem generalnym tej organizacji. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej, od 1964 do 1967 pełnił funkcję sekretarza generalnego jej organizacji młodzieżowej SSU. Działał również w samorządzie gminy Nacka[1].
Między 1971 a 1998 sprawował mandat posła do Riksdagu. W latach 1988–1991 był przewodniczącym szwedzkiego parlamentu[1][2]. Wchodził w skład socjaldemokratycznych rządów, którymi kierowali Olof Palme, Ingvar Carlsson i Göran Persson. Pełnił funkcję ministra bez teki w biurze premiera (1975–1976, 1997–1998), ministra przemysłu (1982–1988), ministra sprawiedliwości (1988) oraz ministra obrony (1994–1997)[1][3]. Działalność polityczną zakończył w 1998.