W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Teresa Wargocka, który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych sferach społeczeństwa. Teresa Wargocka wzbudził zainteresowanie ekspertów, naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa, generując szeroki zakres opinii i perspektyw na temat jego znaczenia, implikacji i aktualności dzisiaj. Poprzez wszechstronną analizę zbadamy podstawowe aspekty Teresa Wargocka, jego wpływ w różnych kontekstach i możliwe implikacje, jakie ma na przyszłość. Podobnie zajmiemy się różnymi podejściami i teoriami, które zostały opracowane wokół Teresa Wargocka, w celu zaoferowania kompleksowej i wielowymiarowej wizji tego tematu.
Data i miejsce urodzenia |
18 grudnia 1955 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, nauczycielka |
Alma Mater | |
Stanowisko |
posłanka na Sejm VI, VIII i IX kadencji (2007–2011, 2015–2023), wiceminister edukacji narodowej (2015–2017) |
Partia | |
Odznaczenia | |
![]() |
Teresa Anna Wargocka z domu Duszczyk (ur. 18 grudnia 1955 w Mińsku Mazowieckim) – polska polityk, nauczycielka i samorządowiec. Posłanka na Sejm VI, VIII i IX kadencji, w latach 2015–2017 sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej.
Ukończyła studia z zakresu filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Początkowo zatrudniona w Fabryce Urządzeń Dźwigowych w Mińsku Mazowieckim, następnie była zawodowym kuratorem sądowym dla nieletnich. Od 1985 pracowała w internacie, a od 1992 w Zespole Szkół nr 1 im. Kazimierza Wielkiego w Mińsku Mazowieckim, w 2000 została powołana na funkcję dyrektorki tej placówki. W 1981 wstąpiła do „Solidarności”. Od 2004 związana z Prawem i Sprawiedliwością.
W grudniu 2006 objęła mandat radnej sejmiku mazowieckiego. W wyborach parlamentarnych w 2007 została wybrana do Sejmu VI kadencji z listy PiS, otrzymując w okręgu siedleckim 6787 głosów. W 2011 nie została ponownie wybrana. W 2014 bez powodzenia kandydowała do Parlamentu Europejskiego. W tym samym roku uzyskała ponownie mandat radnej sejmiku mazowieckiego[1].
W 2015 ponownie wystartowała do Sejmu w okręgu siedleckim. Uzyskała mandat poselski, otrzymując 8567 głosów[2]. 19 listopada 2015 została powołana na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej. 10 marca 2017 odwołana z tego stanowiska[3]. Była członkiem rady Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji[4]. W 2019 ponownie ubiegała się o mandat eurodeputowanej[5]. W wyborach krajowych w tym samym roku z powodzeniem kandydowała natomiast do Sejmu IX kadencji, otrzymując 10 767 głosów i zdobywając mandat poselski[6]. Nie kandydowała w kolejnych wyborach parlamentarnych w 2023. W 2024 kolejny raz uzyskała mandat radnej sejmiku[7].
W 2007 otrzymała Brązowy Krzyż Zasługi[8].