W dzisiejszym świecie Teresa Cieślikowska stał się tematem o wielkim znaczeniu i debacie. Jej wpływ rozciąga się na różne obszary, generując sprzeczne opinie i budząc zainteresowanie ekspertów i ogółu społeczeństwa. Dlatego istotne jest, aby zagłębić się w jego implikacje, pochodzenie i konsekwencje, aby w pełni zrozumieć jego wpływ w różnych obszarach. W tym artykule zostaną zbadane różne perspektywy Teresa Cieślikowska, analizując jego ewolucję w czasie i jego dzisiejsze znaczenie. Od jego początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, zostaną omówione kluczowe aspekty, które pozwolą czytelnikowi uzyskać szeroką i szczegółową wizję tego fascynującego tematu.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 października 1926 |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: filologia, teoria literatury | |
Alma Mater | |
Uczelnia |
Uniwersytet Łódzki |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Teresa Maria Cieślikowska z d. Skibniewska (ur. 1 października 1926 we Lwowie[1]) – polska literaturoznawczyni, profesor nauk humanistycznych, teoretyk literatury.
Urodziła się w rodzinie Władysława Skibniewskiego i Olgi z Dzieduszyckich. Jej ojciec zaginął po aresztowaniu przez Sowietów 20 września 1939 roku. W roku 1946 zamieszkała wraz z rodziną w Łodzi[2]. Początkowo studiowała bibliotekoznawstwo, a następnie przeniosła się na polonistykę[3]. W 1952 ukończyła studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Łódzkiego[2], uzyskując na tej uczelni następnie stopień doktora (1964) na podstawie rozprawy Forma rozwojowa w twórczości Teodora Parnickiego[4]. W 1967 Rada Wydziału Humanistycznego UŁ nadała jej stopień doktora habilitowanego, na podstawie rozprawy Warsztat współczesnej prozy narracyjnej[1]. W 1975 uzyskała tytuł profesorski.
W 1958 rozpoczęła pracę na etacie asystenta Wydziału Filologicznego UŁ, od roku 1964 na etacie adiunkta, a od 1968 docenta[1]. W 1973 objęła kierownictwo Zakładu Teorii Literatury, a od 1981 Katedry Teorii Literatury[2]. W latach 1981–1992 kierowała Instytutem Teorii Literatury, Teatru i Filmu. W latach 1975–1989 członkini Komisji Nauk o Literaturze Polskiej PAN[1]. Od 1967 członkini Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, od 1979 przewodnicząca Komisji Teorii Literatury i Sztuk[1]. W 1997 przeszła na emeryturę[3].
Napisała około 100 prac z zakresu teorii literatury i komparatystyki teoretyczno-literackiej[1]. Była promotorką 17 prac doktorskich i 150 magisterskich[4].
Zamężna (mąż Sławomir Cieślikowski), ma dwoje dzieci (Tomasza i Urszulę)[1].