Motyw Teoria jafetycka to taki, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od dziesięcioleci Teoria jafetycka jest przedmiotem debaty, dyskusji i analiz w różnych sektorach społeczeństwa. Jego wpływ był odczuwalny w polityce, gospodarce, kulturze i życiu codziennym. W tym artykule zbadamy różne aspekty Teoria jafetycka, od jego pochodzenia i ewolucji po dzisiejszy wpływ. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zagłębimy się w różne perspektywy istniejące w Teoria jafetycka i w jaki sposób ukształtowały one nasze rozumienie i postrzeganie tego zjawiska.
Teoria jafetycka (od imienia biblijnego Jafeta, syna Noego) – teoria grupy języków, postulowana po raz pierwszy przez Marra, obejmowała początkowo tylko języki kaukaskie, około roku 1920 poszerzona o w zasadzie wszystkie stare języki Europy i Bliskiego Wschodu, niebędące językami indoeuropejskimi ani semickimi, przy czym miały być one ze sobą spokrewnione. Pojęcie języków jafetyckich odegrało kluczową rolę w pseudonaukowej teorii marryzmu, z tego też względu (a także celem uniknięcia konotacji biblijnych, tak jak w przypadku języków chamickich) zostało obecnie zastąpione zasadniczo tożsamym pojęciem języków azjanickich.