W dzisiejszym świecie Tenuta to temat, który zyskuje coraz większe znaczenie i uwagę. Od lat Tenuta jest przedmiotem badań i zainteresowań różnych sektorów społeczeństwa, od nauki po politykę, w tym sztukę i kulturę. W miarę upływu czasu Tenuta staje się centralnym punktem debaty i refleksji, generując sprzeczne opinie i różnorodne stanowiska. Dlatego tak ważne jest pogłębienie naszej wiedzy i zrozumienia Tenuta, aby móc kompleksowo się nim zająć i podejmować świadome decyzje dotyczące jego wpływu na nasze życie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Tenuta i przeanalizujemy jego znaczenie w bieżącym kontekście, a także konsekwencje, jakie ma na przyszłość.
Tenuta – (wł. 'posiadłość, majątek (ziemski); objętość; uniform' z łac. tenēre 'trzymać'). Ma dwa znaczenia: „tenuta dzierżawna” – czynsz dzierżawczy (renta dzierżawna), którą dzierżawca przekazuje właścicielowi ziemi.
W innym znaczeniu jest to dzierżawa dóbr królewskich lub książęcych. Dzierżawcę takich dóbr zwano grzecznościowo w Polsce w XVI i XVII w. starostą niegrodowym lub tenutariuszem.
Wysokość tenuty zależy od umowy. Typowym krajem, gdzie jest stosowana szeroko renta pieniężna jest Wielka Brytania, na drugim miejscu jest Francja, a dalej Belgia, Holandia. Poza Europą – stosowana jest głównie na obszarach kolonizowanych przez Brytyjczyków (wyspy Morza Karaibskiego, Australia, Nowa Zelandia, niektóre kraje afrykańskie). Wadą tej formy dzierżawy jest niepewność dzierżawcy, czy poniesione nakłady zwrócą się, zanim termin umowy wygaśnie.
Termin stosowany jest w odniesieniu do czynszu z terenów leśnych (obwodów łowieckich) lub z tytułu dzierżawy statków.
Z drugiego znaczenia wywodzi się nazwa tenutariusz śred. łac. – dzierżawca, zwłaszcza dzierżawca królewszczyzny, czyli starosta niegrodowy.