Teatr Nowy w Warszawie (1947–2005)

W tym artykule zbadamy wpływ Teatr Nowy w Warszawie (1947–2005) na różne obszary współczesnego społeczeństwa. Teatr Nowy w Warszawie (1947–2005) jest przedmiotem badań i kontrowersji od dziesięcioleci, a jego wpływ rozciąga się od kultury popularnej po politykę światową. Dzięki analizie Teatr Nowy w Warszawie (1947–2005) będziemy mogli lepiej zrozumieć, w jaki sposób ukształtował on sposób, w jaki żyjemy, myślimy i odnosimy się do otaczającego nas świata. Od swoich początków do przyszłej prognozy, Teatr Nowy w Warszawie (1947–2005) nadal jest przedmiotem debaty i refleksji, a celem tego artykułu jest zbadanie różnych perspektyw istniejących wokół tego zjawiska.

Ten artykuł dotyczy historycznego teatru. Zobacz też: inne teatry o tej nazwie.
Pomoc:Ponadczasowość
Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji.
Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Scena Kameralna Teatru Nowego

Teatr Nowy – teatr dramatyczny w Warszawie, istniejący w latach 1947–2005. Działał na dwóch scenach: Scena Kameralna przy ul. Puławskiej 37 i Scena Teatr Praga – Fabryka Trzciny przy ul. Otwockiej 14.

Historia

Spektakl w Teatrze Nowym (1977)

Rozpoczął działalność 24 października 1947[1] w kamienicy Luniaków przy ul. Puławskiej 39[2]. Inicjatorem powstania teatru była Spółdzielnia Pracy Aktorów i Pracowników Teatralnych pod kierownictwem Juliana Tuwima. Pierwszym dyrektorem został Marian Meller, a kierownikiem artystycznym i literackim Julian Tuwim. Teatr rozpoczął swoją działalność od wystawienia Wesela Figara Pierre’a Beaumarchais’go. W latach 1949–1950 wprowadzono repertuar muzyczny. Wtedy też zmieniono nazwę na Państwowy Teatr Nowy (Scena Komediowo-Muzyczna).

W 1954 rozpoczęło się przekształcanie teatru w operetkę. 1 stycznia 1955 powołano Państwową Operetkę w Warszawie.

W latach 1966–1974 w siedzibie Teatru Nowego działał Teatr Ludowy.

Po objęciu stanowiska dyrektora przez Mariusza Dmochowskiego w 1974 przywrócono pierwotną nazwę. Repertuar Teatru Nowego zaczął nawiązywać do tradycji z czasów, gdy kierował nim Julian Tuwim.

W latach 1975–1979 w Sali Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego działała Scena Propozycji Dramaturgii Współczesnej.

W latach 1982–1989 dyrektorem teatru był Bohdan Cybulski. Od roku 1984 do 1986 teatr korzystał również z sali w Piwnicy Wandy Warskiej na Rynku Starego Miasta w Warszawie. W roku 1986 utworzono Scenę Kameralną.

Od roku 1990 do 2007 teatrem kierował Adam Hanuszkiewicz[3].

Od 1992 przedstawienia odbywały się również w Amfiteatrze w Łazienkach Królewskich.

W 2005 roku dokonano przekształcenia instytucji miejskiej, łącząc ją z prywatnym teatrem Fabryka Trzciny pod nazwą Teatr Praga. Stworzono też Nowy Teatr, którego dyrektorem mianowano Krzysztofa Warlikowskiego.

Jednocześnie zrezygnowano z wynajmu lokalu przy ulicy Puławskiej 39, gdzie powstał supermarket.

Przypisy

  1. ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 877. ISBN 83-01-08836-2.
  2. ↑ Jakub Jastrzębski. Kamienica Puławska 39. „Skarpa Warszawska”. 2 (130), s. 20-21, luty 2020. 
  3. ↑ Adam Hanuszkiewicz, Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) .

Bibliografia

  • Bartłomiej Kaczorowski red.: Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1994. ISBN 83-01-08836-2.

Linki zewnętrzne