W dzisiejszym świecie Taymi Chappé staje się coraz ważniejszy w różnych aspektach życia codziennego. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Taymi Chappé stał się podstawowym elementem wpływającym na nasze decyzje, opinie i działania. Z biegiem czasu Taymi Chappé ewoluował i nabrał nowych wymiarów, skłaniając nas do refleksji nad jego wpływem na społeczeństwo i rozwój ludzkości. W tym artykule zbadamy różne aspekty Taymi Chappé i przeanalizujemy jego znaczenie w różnych kontekstach, a także jego rolę w kształtowaniu naszego dzisiejszego świata.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||||||||||||||||||||||
Wzrost |
176 cm | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Taymi Chappé Valladares (ur. 11 września 1968 w Hawanie, zm. 3 listopada 2020 w Miami) – kubańska szpadzistka reprezentująca także Hiszpanię, trzykrotna medalistka mistrzostw świata.
Podczas mistrzostw świata w Lyonie w 1990 roku wywalczyła złoty medal w turnieju indywidualnym. Na podium wyprzedziła Węgierkę Dianę Eöri i Mariję Mazinę z ZSRR. Na rozgrywanych cztery lata później mistrzostwach świata w Atenach Hiszpanki w składzie: Taymi Chappé, Rosa María Castillejo, Carmen Ruiz Hervías i Cristina de Vargas zdobyły złoty medal w zawodach drużynowych. Ponadto na mistrzostwach świata w Kapsztadzie w 1997 roku zdobyła brązowy medal indywidualnie; wyprzedziły ją tylko Kubanki: Mirayda García i Zuleidis Ortiz.[1]
Wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku, gdzie indywidualnie zajęła siedemnaste miejsce[2]. Był to jej jedyny start olimpijski.
Ponadto zdobyła złoty medal indywidualnie i srebrny drużynowo na igrzyskach panamerykańskich w Hawanie w 1991 roku[3].
Zmarła w 2020 roku na zawał serca[4].
Jej ojciec, Pedro Chappé, reprezentował Kubę w koszykówce[5].