Tadeusz Zaorski (1917–1993)

W dzisiejszym świecie Tadeusz Zaorski (1917–1993) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy akademickim, Tadeusz Zaorski (1917–1993) przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jest to zjawisko, które wywołało debatę, refleksję i analizę w wielu dyscyplinach, budząc zarówno entuzjazm, jak i niepokój. Aby rzucić światło na Tadeusz Zaorski (1917–1993) i jego wpływ na nasze codzienne życie, w tym artykule zbadamy jego różne aspekty, zbadamy jego pochodzenie i ewolucję oraz przeanalizujemy możliwe konsekwencje, jakie ma to dla przyszłości.

Tadeusz Zaorski
Data i miejsce urodzenia

7 luty 1917
Boguszyce

Data i miejsce śmierci

20 grudnia 1993
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

urzędnik państwowy

Dzieci

Andrzej Zaorski, Janusz Zaorski

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Tadeusza Zaorskiego na cmentarzu Powązkowskim

Tadeusz Zaorski (ur. 7 lutego 1917 w Boguszycach[1], zm. 20 grudnia 1993 w Warszawie[2][3]) – polski urzędnik państwowy.

Życiorys

Syn Władysława (ur. 1897). Miał brata Edmunda[2]. Pracował jako ogrodnik w Powiatowej Spółdzielni Rolniczo-Handlowej w Chełmie (1939–1940), a następnie w Zarządzie Drogowym w Chełmie (1940–1942). Od 1942 do 1943 pełnił funkcję  kierownika Szkoły Rolniczej w Piaskach. W latach 1943–1945 był ogrodnikiem w Kozłówce[1].

Członek PPR, a następnie PZPR. W latach 1945–1950 pracował w Ministerstwie Skarbu jako inspektor, naczelnik wydziału i p.o. dyrektora biura. Od 1950 do 1955 w Ministerstwie Finansów jako wicedyrektor departamentu, a następnie Dyrektor Generalny. Od stycznia 1955 podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Szef kinematografii polskiej w latach 1957–1968, w latach 60. XX w. także wiceminister kultury i sztuki[4]. Zdymisjonowany po wydarzeniach marcowych, po których starał się bronić atakowanego za „syjonizm” reżysera Aleksandra Forda[5].

Był mężem Krystyny ze Stawarskich (1918–1999)[2], ojcem aktora Andrzeja i reżysera Janusza Zaorskich.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 165-5-20)[6].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej , katalog.bip.ipn.gov.pl .
  2. ↑ a b c Tadeusz Zaorski, geni_family_tree, 7 lutego 1917 (pol.).
  3. ↑ Baza nekrologów.
  4. ↑ Janusz Zaorski, stopklatka.pl. stopklatka.pl. ..
  5. ↑ KINO: Marcowe reminiscencje, filmweb.pl.
  6. ↑ Cmentarz Stare Powązki: Tadeusz Zaorski, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  7. ↑ M.P. z 1947 r. nr 118, poz. 746 „za zasługi polu organizacji i usprawnienia administracji skarbowej”.
  8. ↑ M.P. z 1955 r. nr 45, poz. 449 - Uchwała Rady Państwa z dnia 11 stycznia 1955 r. nr 0/81 - na wniosek Ministra Finansów.
  9. ↑ Złote Odznaki TPPR dla kierownictwa Ministertwa Kultury i Sztuki, "Trybuna Ludu", nr 305, 3 listopada 1967, s. 4.

Linki zewnętrzne