Tadeusz Ulewicz

W dzisiejszym świecie Tadeusz Ulewicz stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie na polu zawodowym czy rolę w historii, Tadeusz Ulewicz przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W miarę upływu czasu znaczenie zrozumienia i głębokiej analizy wszystkiego, co jest związane z Tadeusz Ulewicz, staje się oczywiste, ponieważ jego wpływ przekracza granice i obejmuje wiele aspektów codziennego życia. W tym artykule zagłębimy się w świat Tadeusz Ulewicz, aby zbadać jego różne aspekty i odkryć jego prawdziwy wpływ na dzisiejszy świat.

Tadeusz Ulewicz
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1917
Radom

Data i miejsce śmierci

5 maja 2012
Kraków

Zawód, zajęcie

historyk literatury

Tytuł naukowy

profesor nauk humanistycznych

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Pracodawca

Uniwersytet Jagielloński

Rodzice

Jadwiga, Szczepan

Małżeństwo

Teresa Bałuk-Ulewicz

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej (2001–2011)

Tadeusz Dominik Ulewicz (ur. 4 sierpnia 1917 w Radomiu, zm. 5 maja 2012 w Krakowie[1][2]) – historyk literatury, profesor literatury staropolskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Życiorys

Absolwent Gimnazjum św. Jacka w Krakowie (matura w 1935). Absolwent Studium Filologii Polskiej UJ (1935–1939). Podczas okupacji czynny w tajnym nauczaniu oraz jako pracownik Instytutu Niemieckich Pracy na Wschodzie, gdzie przygotowywał materiały na temat polskich Żydów[3]. Od 1945 asystent UJ. W 1967 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych[4]. Kierownik Zakładu Literatury Staropolskiej i Oświeceniowej. Badacz literatury i kultury staropolskiej z okresu średniowiecza i renesansu. Znawca twórczości Jana Kochanowskiego, redaktor Ruchu Literackiego i Archiwum Literackiego. Autor wielu rozpraw naukowych. Doktor honoris causa uniwersytetów w Mediolanie i w Łodzi[5].

Wśród wypromowanych przez niego doktorów znaleźli się: Andrzej Borowski, Elwira Buszewicz, Andrzej Biernacki[4].

W kwietniu 2000 otrzymał nagrodę „Krakowska Książka Miesiąca” za Iter romano-italicum polonorum, czyli o związkach umysłowo-kulturalnych Polski z Włochami.

Członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności oraz członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[4].

Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2000)[6], orderem Grande Ufficiale (1 Classe) Ordine Stella Della Solidarieta Italiana, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”[7], nagrodą „Laur Jagielloński”[8].

Życie prywatne

Syn Jadwigi i Szczepana[1]. Mąż Teresy Bałuk-Ulewicz(inne języki). Przyjaciel Karola Wojtyły z okresu studiów na filologii polskiej UJ.

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[9].

Przypisy

  1. ↑ a b Rejestr Spadkowy PL: wyszukiwanie wpisu , rejestry-notarialne.pl .
  2. ↑ Wiadomości – UJ , www.uj.edu.pl (pol.).
  3. ↑ Piotr M. Majewski, Brzydkie słowo na "k" : rzecz o kolaboracji, 2024, s. 187–188.
  4. ↑ a b c Prof. zw. dr Tadeusz Ulewicz, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .
  5. ↑ Doktorzy honoris causa UŁ. . .
  6. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 września 2000 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2000 r. nr 39, poz. 755).
  7. ↑ WYBITNI FILOLODZY UHONOROWANI. wyborcza.pl, 2007-01-12. .
  8. ↑ Zmarł emerytowany prof. UJ Tadeusz Ulewicz. 2012-05-07 . interia.pl. . .
  9. ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 301, ISBN 978-83-233-4527-5.

Linki zewnętrzne