Dzisiaj Tadeusz Branicki jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Tadeusz Branicki przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, wywołując ciągłą debatę na temat jego znaczenia i wpływu na różne obszary społeczeństwa. W tym artykule dokładnie zbadamy najważniejsze aspekty Tadeusz Branicki, badając jego historię, obecne implikacje i możliwą ewolucję w przyszłości. Mamy nadzieję, że poprzez wszechstronną analizę zapewnimy naszym czytelnikom pełniejszy obraz tego zjawiska i pomożemy im zrozumieć jego prawdziwy zakres.
![]() Tadeusz Branicki (z prawej) w walce na ringu | |||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1938 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 marca 1983 | ||||||||||||
Wzrost |
190 cm | ||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||
Klub | |||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Tadeusz Branicki (ur. 15 stycznia 1938 w Gdyni, zm. 19 marca 1983 w Warszawie[1][2]) – polski bokser i trener bokserski, mistrz Polski.
Występował w wadze ciężkiej (powyżej 81 kg). Został w niej mistrzem Polski w 1958 oraz wicemistrzem w 1959 i 1961[3]. W 1956 był mistrzem Polski juniorów[4]. Osiem razy zdobył drużynowe mistrzostwo Polski z Legią Warszawa w latach 1957/1958, 1958/1959, 1960/1961, 1961/1962, 1962/1963, 1968/1969, 1971 i 1973[1].
W latach 1957–1965 trzykrotnie wystąpił w reprezentacji Polski, wszystkie walki przegrywając[5].
Występował w Ogniwie Sopot (1953-1955), Polonii Gdańsk (1956-1958) i Legii Warszawa (1958-1973). Po zakończeniu kariery był trenerem. Jego uczniem był m.in. Andrzej Gołota[2].