Tadeusz Błotnicki

Obecnie Tadeusz Błotnicki to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Dzięki swojemu znaczeniu w naszym obecnym społeczeństwie Tadeusz Błotnicki osiągnął poziom znaczenia, który wykracza poza zwykłą modę. Na przestrzeni lat ewoluował i stał się centralnym punktem dyskusji i zainteresowań w różnych obszarach. Od wpływu na technologię po wpływ na kulturę popularną, Tadeusz Błotnicki okazał się tematem wartym głębszego zbadania, aby zrozumieć jego prawdziwy zasięg i znaczenie dzisiaj. W tym artykule zagłębimy się w świat Tadeusz Błotnicki, aby lepiej zrozumieć jego wpływ i znaczenie w naszym codziennym życiu.

Tadeusz Błotnicki
Ilustracja
Tadeusz Błotnicki (przed 1905)
Data i miejsce urodzenia

8 października 1858
Lwów

Data i miejsce śmierci

28 marca 1928
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Narodowość

polska

Multimedia w Wikimedia Commons
Portret Tadeusza Błotnickiego autorstwa Jacka Malczewskiego

Tadeusz Błotnicki herbu Doliwa (ur. 8 października 1858 we Lwowie, zm. 28 marca 1928 w Krakowie) – polski rzeźbiarz, kostiumolog, wykładowca.

Życiorys

Był synem Edwarda Błotnickiego (ur. 9 stycznia 1830 w Tarnowie, zm. 28 maja 1880 we Lwowie, dziennikarz i rysownik) oraz Laury Zofii z domu Hurkiewicz (ur. 1832 we Lwowie, córka Jana 1798-1861 i Franciszki z Böhmów 1806-1864). Dzieciństwo i lata szkolne spędził we Lwowie. Pierwsze nauki rysunku pobierał u Jędrzeja Grabowskiego i rzeźbiarza Parysa Filippiego. W latach 1875–1877 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Marcelego Guyskiego, a następnie w latach 1877-1879 w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu pod kierunkiem Kaspara Zambuscha. Po otrzymaniu stypendium w 1879 wiedzę uzupełniał w Paryżu i Monachium. Na wieść o śmierci ojca w 1880 wrócił do Lwowa. Dla cerkwi św. Jura rzeźbił posąg papieża Piusa IX. Za namową Karola Lanckorońskiego w 1881 wyjechał do Włoch na dalsze studia. We Florencji zaprzyjaźnił się z Teofilem Lenartowiczem, w jego pracowni tworzy popiersia Adama Mickiewicza oraz głowę Chrystusa w marmurze, chwaloną przez Wojciecha Gersona, a dziś znaną z reprodukcji terakotowej. W 1893 wykonał popiersie w brązie św. Ignacego Loyoli, nagrodzone srebrnym medalem na wystawie we Lwowie w 1894. W październiku 1907 został kierownikiem katedry rzeźby i ornamentyki na Politechnice Lwowskiej, zastępując wyjeżdżającego prof. Antoniego Popiela[1]. W 1910 powrócił do Krakowa i przez kolejnych sześć lat wykładał kostiumologię w szkole dramatycznej w Krakowie. Z braku podręcznika opracowuje Historię kostiumów i haftów zachowaną w rękopisie, natomiast w 1930 na jej podstawie zostaje wydany w Krakowie Zarys historii ubiorów z uwzględnieniem haftów.

Obracał się w kręgach artystycznych przedwojennego Krakowa, znał się z Gabrielą Zapolską, która uwieczniła go jako rzeźbiarza Wodnickiego w swojej powieści Kaśka Kariatyda i z Jackiem Malczewskim. Był dwukrotnie żonaty: z aktorką Walerią Solecką (zm. 1889) oraz Marią Parvi, kuzynką Stanisława Wyspiańskiego.

Zmarł 28 marca 1928 w Krakowie[2]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim 30 marca 1928[3], w kwaterze W, na grobowcu znajduje się medalion z autoportretem artysty.

Dzieła

Był autorem wielu rzeźb i popiersi w Krakowie:

oraz

Przypisy

  1. ↑ Nowe profesor rzeźby i ornamentyki na politechnice we Lwowie. „Nowości Illustrowane”. Nr 42, s. 9, 19 października 1907. 
  2. ↑ Tadeusz Doliwa Błotnicki. Nekrolog. „Ilustrowany Kurier Codzienny”, s. 11, Nr 90 z 30 marca 1928. 
  3. ↑ Pogrzeb ś. p. Tadeusza Błotnickiego. „Nowa Reforma”, s. 4, Nr 76 z 1 kwietnia 1928. 
  4. ↑ Odsłonięcie pomnika Tadeusza Kościuszki w Samborze. „Nowości Illustrowane”. Nr 38, s. 15, 22 września 1906. 
  5. ↑ Odsłonięcie pomnika Naczelnika Państwa w Przemyślu. „Nowości Illustrowane”. Nr 35, s. 3-4, 27 sierpnia 1921. 
  6. ↑ Kronika. Z Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. „Dziennik Polski”. 299, s. 2, 30 grudnia 1884.
  7. ↑ Cesarzewicz Rudolf we Lwowie. „Kurjer Lwowski”. 183, s. 1, 4 lipca 1887.
  8. ↑ Relikwiarzyk bł. Jakóba Stepy. „Nowości Illustrowane”. Nr 14, s. 2, 2 kwietnia 1910. 

Bibliografia