W obecnym kontekście Tadeusz Łodykowski to temat, który przykuł uwagę dużej liczby osób na całym świecie. Jego znaczenie zostało zwiększone dzięki serii wydarzeń, które wzbudziły powszechne zainteresowanie i wywołały wszelkiego rodzaju debaty i refleksje. Celem tego artykułu jest przyjrzenie się Tadeusz Łodykowski z różnych perspektyw, przeanalizowanie jego wpływu w różnych obszarach i zbadanie jego długoterminowych konsekwencji. Tadeusz Łodykowski to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i który zasługuje na szczegółowe i rygorystyczne podejście, aby zrozumieć jego zakres i znaczenie dzisiaj.
Data i miejsce urodzenia |
28 czerwca 1928 |
---|---|
Data śmierci |
22 lutego 2006 |
Poseł na Sejm PRL VIII i IX kadencji | |
Okres |
od 1980 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Tadeusz Piotr Łodykowski (ur. 28 czerwca 1928 w Ostrowcu Świętokrzyskim, zm. 22 lutego 2006) – polski polityk, ekonomista, poseł na Sejm PRL VIII i IX kadencji, profesor Wydziału Ekonomicznego Uniwersytetu Gdańskiego, dziekan i prorektor Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie.
Urodził się w rodzinie Mariana i Heleny z domu Stachura. W rodzinnym Ostrowcu ukończył szkołę powszechną oraz gimnazjum i liceum handlowe. Następnie w latach 1948–1953 studiował w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie (późniejsza Wyższa Szkoła Ekonomiczna). Studia doktoranckie odbył w Leningradzkim Instytucie Inżynierii Transportu Morskiego (1953–1957). W 1950, będąc jeszcze na studiach, podjął pracę na sopockiej uczelni w charakterze asystenta; był z nią związany nieprzerwanie do końca istnienia, a od 1970 pracował na nowo utworzonym Uniwersytecie Gdańskim, w skład którego weszła Wyższa Szkoła Ekonomiczna. W latach 1965–1968 pełnił funkcję prorektora Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie[1], był też przez pewien czas dziekanem Wydziału Morskiego, na którym w 1964 uzyskał habilitację. Był pracownikiem naukowym Instytutu Transportu i Handlu Morskiego UG i wieloletnim dyrektorem tej jednostki. Wykładał też w Wyższej Szkole Ekonomiczno-Informatycznej, a także w Akademii Morskiej w Gdyni. W 1970 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych[2]. Był autorem książek oraz publikacji naukowych i dydaktycznych.
W 1950 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zasiadał w Komisji Morskiej Komitetu Centralnego PZPR. W 1980 został posłem na Sejm PRL VIII kadencji w okręgu Gdynia. Zasiadał w Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi (był jej przewodniczącym) oraz w Komisji Współpracy Gospodarczej z Zagranicą i Gospodarki Morskiej. W 1985 uzyskał reelekcję w tym samym okręgu. Zasiadał w Komisji Współpracy Gospodarczej z Zagranicą (jako przewodniczący), Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z realizacją drugiego etapu reformy gospodarczej, Komisji Transportu, Żeglugi i Łączności oraz w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy – Prawo o stowarzyszeniach oraz projektów ustaw dotyczących związków zawodowych[3].
Pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie (kwatera N4-13-13)[4].