W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystkie aspekty związane ze zmienną Tacuinum sanitatis, odnosząc się do jej znaczenia w różnych kontekstach i analizując możliwe implikacje dla naszego codziennego życia. W całej historii Tacuinum sanitatis odegrał kluczową rolę w rozwoju różnych dyscyplin, a jego znaczenie jest nadal przedmiotem dyskusji. Od jego początków po ewolucję w epoce nowożytnej, zbadamy jego wpływ na społeczeństwo, kulturę, naukę, technologię i wiele innych aspektów naszego codziennego życia. Poprzez podejście interdyscyplinarne staramy się rzucić światło na różne aspekty składające się na Tacuinum sanitatis, zagłębiając się w jego implikacje i oferując wszechstronną wizję, która pozwala nam zrozumieć jego zakres i znaczenie dzisiaj.
Tacuinum (czasem Taccuinum) sanitatis – średniowieczny podręcznik dotyczący zdrowego stylu życia. Jego pierwowzorem była arabska księga Taqwin al‑sihha (تقوين الصحة, „Tabele zdrowia”), napisana w XI wieku przez Ibn Butlana z Bagdadu. Krążące po Europie, skierowane głównie do kulturalnych, bogatszych odbiorców rękopisy w kilku różnych wersjach łacińskich były bardzo bogato ilustrowane.
Księga opisuje właściwości i wpływ na zdrowie różnych roślin i rodzajów jedzenia, jednak przede wszystkim skupia się na opisie sześciu najważniejszych warunków zdrowego trybu życia. Są to:
Choroba bierze się z niedobrego zrównoważenia tych elementów, z czego wynika, że zdrowe życie opiera się na równowadze[1].
Księga została przetłumaczona z arabskiego na łacinę prawdopodobnie w połowie XIII wieku w Palermo lub Neapolu. Trzy pięknie ilustrowane egzemplarze Tacuinum z końca XIV wieku (wszystkie napisane w Lombardii) zachowały się do dzisiaj w Wiedniu, Paryżu i Rzymie. Zachowały się również pojedyncze ilustracje z innych egzemplarzy dzieła. Nieilustrowane egzemplarze Tacuinum to zbiory opisanych tabel. Pierwszy drukowany egzemplarz dzieła datuje się na rok 1531.
Tacuinum sanitatis było bardzo popularne w późnośredniowiecznej Europie. Do dziś w języku włoskim słowo taccuino oznacza kieszonkowy podręcznik, przewodnik lub notatnik.
W księdze znaleźć można również pierwszą udokumentowaną ilustrację marchwi[potrzebny przypis].