Szkło dmuchane
W dzisiejszym świecie Szkło dmuchane to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie we współczesnym społeczeństwie, wpływ na codzienne życie ludzi, czy wpływ na polu zawodowym, Szkło dmuchane stał się podstawowym elementem w różnych obszarach. Od znaczenia w nauce po wpływ na kulturę popularną, Szkło dmuchane okazał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem szerokiego grona odbiorców. W tym artykule szczegółowo zbadamy wiele aspektów Szkło dmuchane, analizując jego znaczenie, implikacje i znaczenie we współczesnym świecie.
Szkło dmuchane – szkło płaskie (szyba) lub wyroby szklane uformowane z masy szklanej metodą dmuchania.
Szkło dmuchane kształtowane jest na gorąco z płynnej masy szklanej o odpowiedniej lepkości pozwalającej kształtować wyroby. Masa wytwarzana jest w piecu donicowym. Hutnik-szklarz (dmuchacz) na specjalną rurkę nazywaną piszczelą szklarską nabiera z pieca porcję płynnej masy szklanej i wydmuchuje z niej jednolitą bańkę, następnie nabiera na nabel właściwą porcję masy. Dmuchając i obracając rurkę, dmuchacz powiększa kulę płynnego szkła do odpowiednich rozmiarów, formując z niej cylinder (tzw. cholewę) o długości około 80 cm. i żądanej grubości, która po obcięciu końcówek rozcinana jest wzdłuż i rozkładana, tworząc płaską taflę szkła. Tafla powoli stygnie w odprężarce, po ostygnięciu zostaje przycięta do określonych wymiarów. Tafla szkła wykonana metodą dmuchaną za każdym razem ma inną grubość i nieco inny odcień, przez co jest niepowtarzalna. Wszystkich możliwych odcieni jest około 8 tysięcy.
Zobacz też
Bibliografia
- Andrzej Wyrobisz: Szkło w Polsce od XIV do XVII wieku. Warszawa: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1968.
- Ada Polak: Szkło i jego historia. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981. ISBN 83-01-01600-0.