Szalet
W dzisiejszym świecie Szalet to temat, który zyskał niespotykane dotychczas znaczenie. Od momentu pojawienia się Szalet wpływa na sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje ze sobą, a także na sposób realizacji różnych procesów i działań w społeczeństwie. Zjawisko to wywołało duże zainteresowanie w różnych obszarach, od edukacji i technologii po politykę i ekonomię. Szalet zmienił sposób podejmowania decyzji, promowania pomysłów i prowadzenia biznesu, wywierając znaczący wpływ na codzienne życie ludzi. Dlatego już dziś należy dokładnie przeanalizować to zjawisko i zrozumieć jego zakres.
Szalet, szalet miejski – rodzaj publicznej ubikacji, spotykany w miastach.
Opis
Szalet może być wolnostojącym budynkiem, może znajdować się w innym budynku, może także być wybudowany pod powierzchnią ziemi.
Wyrazem szalet nie określa się publicznych ubikacji, będących dodatkowym wyposażeniem miejsc publicznych — restauracji, kin itp[potrzebny przypis].
Zazwyczaj za korzystanie z szaletu pobierana jest niewielka opłata, czasem przy pomocy automatów wrzutowych na monety. Zazwyczaj w części szaletu przeznaczonej dla mężczyzn znajdują się pisuary.
Od początku lat 90. wykorzystanie szaletów miejskich w Polsce zaczęło systematycznie spadać[potrzebny przypis], czego skutkiem duża ich część została zamknięta. W kolejnych latach nieczynne pomieszczenia często przystosowywane były do zupełnie innego, nieprzewidzianego przez budowniczych celu.
W Warszawie powstało w ten sposób np. wiele barów, które mieszczą się obecnie w dawnych podziemnych szaletach miejskich. Przykładem może być pub na placu Narutowicza i bar wietnamski na skrzyżowaniu ulic Koszykowej i Noakowskiego.
W Poznaniu aby uniknąć wyburzeń i zachować te dość unikalne dzisiaj budowle, wszystkie szalety miejskie wybudowane przed II wojną światową wpisano do rejestru zabytków[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Joanna Bielawska-Pałczyńska (opr.) Poznań, Spis zabytków architektury, wyd. II, Poznań 2005, Wydawnictwo Miejskie dla Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków przy Urzędzie Miasta Poznania, ISBN 83-89525-37-2.; s. 46., poz. 359-366.