Sychem

W tym artykule dokładnie zbadamy Sychem i jego znaczenie w bieżącym kontekście. Od momentu pojawienia się Sychem przykuł uwagę wielu osób ze względu na jego wpływ w różnych sferach. Na przestrzeni lat Sychem ewoluował i dostosowywał się do zmieniających się potrzeb społeczeństwa, stając się tematem ciągłego zainteresowania. Poprzez te badania staramy się poszerzyć zrozumienie Sychem i jego wpływu w różnych obszarach, a także przeanalizować jego rolę w teraźniejszości i przyszłości. Mamy nadzieję, że badanie wielu perspektyw i wiarygodnych źródeł umożliwi przedstawienie wszechstronnego i wzbogacającego spojrzenia na Sychem i jego dzisiejsze znaczenie.

Sychem (Szechem, hebr. שכם) – ruiny starożytnego miasta izraelskiego w Samarii, w środkowej części Izraela. Miejsce wykopalisk archeologicznych – Tell Balata – znajduje się pod administracją Autonomii Palestyńskiej. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się arabskie miasto Nablus.

Historia

Położenie Sychem (ang. Shechem) na mapie podzielonego królestwa Izraela, IX w. p.n.e.

Początki osadnictwa w Sychem sięgają epoki neolitu[1]. W II tysiącleciu p.n.e. było ważnym węzłem komunikacyjnym pomiędzy Egiptem i Arabią a Mezopotamią i Syrią. W starożytności Sychem był kananejskim miejscem kultu Baal Perita (Pana Przymierza). Znajdował się tam dąb More, z którego szumu liści wróżono[2].

W Biblii

Sychem jest wielokrotnie wymieniane w Biblii. Pod miastem tym obozowisko swe miał założyć Abraham[3]. W czasach Patriarchów zamieszkiwał je lud zwany Chiwwitami. Niedaleko Sychem osiadł wraz z rodziną patriarcha Jakub. Syn Chamora, ówczesnego księcia miasta, Sychem, miał dopuścić się gwałtu na córce Jakuba, Dinie, za co jej bracia, Lewi i Symeon, napadli na miasto i wymordowali wszystkich mężczyzn. Następnie pozostali synowie Jakuba je złupili[4]. Miasto było co najmniej dwukrotnie zdobywane przez Egipcjan – pierwszy raz przez faraona Senusareta III w XIX w. p.n.e., po raz drugi ok. 1540 przez Amenhotepa I. W drugim wypadku miasto zostało odbudowane dopiero po ok. 100 latach.

Jozue odnowił dwukrotnie w Sychem przymierze z Jahwe: jest o tym mowa w Joz 8, 30-35[5] oraz Joz 24[6].

Po osiedleniu się Izraelitów było jednym z miast ucieczki. W mieście tym w okresie sędziów (XIII-XI wieku p.n.e.) Abimelek założył pierwsze izraelskie państwo.

Po podziale państwa (śmierci Salomona) była to pierwsza stolica izraelskiego króla Jeroboama I (kolejnymi były: Penuel, Tirsa i Samaria)[2][7].

Od V wieku p.n.e. stanowiło ośrodek religijny Samarytan, zwłaszcza po zbudowaniu przez nich świątyni na górze Gerizim (zburzonej w 129 p.n.e. przez Jana I Hyrkana).

Archeologia

Podczas wykopalisk w Sychem (1913–1914, 1926–1933 i od 1957) odkopano resztki cyklopowych murów obronnych sięgających 15 m wysokości, akropol oraz ruiny świątyni Baal Perita[2]. Świątynia pełniła nie tylko rolę kultową, ale również obronną. Znajdowała się w pobliżu bramy miejskiej i posiadała mury grubości 5,2 m[8].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Gądecki, s. 129.
  2. ↑ a b c Pobyt Abrahama w Sychem. Wędrówka do Egiptu. W: Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 171-173. ISBN 83-86340-00-3.
  3. ↑ Rdz 12,6
  4. ↑ Rdz 34,24-27 w przekładach Biblii.
  5. ↑ Joz 8,30-35
  6. ↑ Joz 24
  7. ↑ 1 Krl 12,1
  8. ↑ Gądecki, s. 225.

Bibliografia

Linki zewnętrzne