W dzisiejszym świecie Susan Sullivan staje się coraz ważniejszy. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na sferę kulturową, Susan Sullivan stał się tematem zainteresowania szerokiego spektrum ludzi. Od ekspertów w tej dziedzinie po amatorów, Susan Sullivan zdołał przyciągnąć uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Susan Sullivan, aby rzucić światło na jego znaczenie i implikacje w dzisiejszym świecie.
![]() Susan Sullivan (2010) | |
Imię i nazwisko |
Susan Michaelin Sullivan |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
18 listopada 1942 |
Zawód |
aktorka |
Lata aktywności |
od 1964 |
Susan Sullivan, właśc. Susan Michaelin Sullivan[1][2] (ur. 18 listopada 1942 w Nowym Jorku) – amerykańska aktorka telewizyjna, teatralna i filmowa.
Odtwórczyni roli Kitty Montgomery, snobistycznej i rozdrażnionej matki Grega (w tej roli Thomas Gibson) w sitcomie ABC Dharma i Greg (Dharma & Greg, 1997–2002), za którą w 1999 była nominowana do Złotego Globu dla najlepszej aktorki drugoplanowej w serialu, miniserialu lub filmie telewizyjnym.
Jest drugim dzieckiem i starszą córką Helen (z domu Rockett) i Brendana Sullivan Sullivanów[3]. Jej ojciec był alkoholikiem. Dorastała wraz ze starszym bratem Brendanem Sullivanem Jr. i młodszą siostrę Brigid na Long Island. Już od wczesnych lat młodzieńczych przejawiała zainteresowanie aktorstwem, występując w lokalnych produkcjach teatralnych i dorabiając jako modelka. W wieku 16 lat uczęszczała do Amerykańskiej Akademii Sztuk Dramatycznych (American Academy of Dramatic Arts) w Nowym Jorku. Kiedy jednak zaproponowano jej trzyletnie stypendium, przeniosła się na wydział teatru i psychologii na Hofstra University w Hempstead w stanie Nowy Jork[4], odrzucając propozycję studiów na Uniwersytecie Carnegie-Mellon lub Uniwersytecie Nowego Jorku. W 1964 roku ukończyła studia[5].
Po raz pierwszy stanęła przed kamerami we włoskim serialu Powstanie Barbarzyńców (La Rivolta dei barbari, 1964). Po występie w operze mydlanej ABC Cienie o zmroku (Dark Shadows, 1967), zagrała rolę Trzeciej Wiedźmy w telewizyjnej adaptacji dramatu Williama Szekspira Makbet (Macbeth, 1968). Występowała w teatrach: Cleveland Playhouse, Hartford Stage Company i National Repertory Theat[6]. W 1968 zadebiutowała na Broadwayu w podwójnej roli Alison Ames i Helen Claiborne w komedii Avanti![7], a od 5 grudnia 1968 do 26 kwietnia 1969 występowała jako Elizabeth w przedstawieniu Murraya Schisgala Jimmy Shine u boku Dustina Hoffmana.
Następnie grała w produkcjach off-Broadwayowskich: Zdjęcia kowbojów (1974), Piękna część (The Beauty Part, 1974), Czwarta ściana A.R. Gurneya (2002), Buffalo Gal A.R. Gurneya (2008) i Miłość, strata i to, co nosiłam Nory Ephron (2009)[8]. Zdobyła jednocześnie popularność wśród telewidzów w dwóch operach mydlanych ABC – Świat na uboczu (A World Apart, 1970–1971) jako Nancy Condon i Inny świat (Another World, 1971–1976) w roli Lenore Moore Curtin Delaney. Uwagę zwróciła na siebie kreacją Maggie Porter w telewizyjnej ekranizacji powieści Irwina Shaw – miniserialu ABC Pogoda dla bogaczy (Rich Man, Poor Man – Book II, 1976). Jej rola lekarki dr Julie Farr pomagającej pacjentkom w narodzinach dziecka w serialu ABC Mając dzieci (Having Babies, 1978) była nominowana do nagrody Emmy.
Zasłużonym powodzeniem cieszyła się rola Maggie Gioberti Channing, przykładnej żony i matki, siostry miejscowej prostytutki, ofiary amnezji, wdowy, rodzica porwanego dziecka, a jej charakter w ostatecznym rozrachunku był uśmiercony przez utopienie w operze mydlanej CBS Falcon Crest (1981–1989)[9]. Pojawiła się w dwóch adaptacjach telewizyjnych – dramacie Sidneya Sheldona NBC Gniew aniołów–kontynuacja (Rage of Angels: The Story Continues, 1986) z Jaclyn Smith i melodramacie Danielle Steel NBC Zupełnie obcy człowiek (A Perfect Stranger, 1994) u boku Roberta Uricha.
Powróciła na scenę West Coast w przedstawieniach: Piątego lipca (Fifth of July) Lanforda Wilsona, Ostatnie lato w Zatoce Niebieskiej Ryby (Last Summer at Blue Fish Cove), Niebezpieczny kąt (Dangerous Corner) oraz na scenie Pasadena Playhouse w Szklana menażeria Tennessee Williamsa (2000). Odbyła tournée ze spektaklami Wujek Wania Antona Czechowa, Biedny Bitos (Poor Bitos), Żałoba przystoi Elektrze (Mourning Becomes Electra) Eugene O’Neilla i Maria, Maria (Mary, Mary).
Na kinowym ekranie grywała bardzo rzadko. Po debiucie w dreszczowcu Zachwycenie mordercy (Killer's Delight, 1978) i roli matki tytułowego bohatera w filmie Pamięć dla Tina (A Memory for Tino, 1996), znalazła się w obsadzie komedii romantycznej Mój chłopak się żeni (My Best Friend's Wedding, 1997) jako matka rywalki (Cameron Diaz) głównej bohaterki.
W 2023 u Sullivan zdiagnozowano raka płuc i przeszła operację jego usunięcia[10].