W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Sum Arystotelesa, analizując jego pochodzenie, wpływ na społeczeństwo i jego dzisiejsze znaczenie. Sum Arystotelesa to temat, który od dziesięcioleci wzbudza zainteresowanie naukowców, specjalistów i hobbystów, prowadząc do pełnych pasji debat i generując niekończące się badania i studia. Poprzez wyczerpującą analizę postaramy się rzucić światło na ten temat i przedstawić wszechstronną wizję, która pozwoli naszym czytelnikom zrozumieć jego znaczenie i implikacje w różnych obszarach. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i wiedzy o Sum Arystotelesa!
Silurus aristotelis[1] | |||
(Agassiz, 1857)[2][3] lub Garman, 1890[1] | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
sum Arystotelesa | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() brak danych
|
Sum Arystotelesa[4] (Silurus aristotelis) – gatunek ryby z rodziny sumowatych (Siluridae), opisywany też pod nazwą parasum Arystotelesa[5] (Parasilurus aristotelis). Nazwa gatunku nawiązuje do Arystotelesa, który w „Historia animalium” opisał biologię rozrodu tej ryby.
Autorstwo opisu tego gatunku pozostaje kwestią dyskusyjną. Sum Arystotelesa został opisany naukowo z Grecji pod nazwą Glanis aristotelis przez Agassiza[6] (syntypy: MCZ 7938 (6), USNM 55895 (1)). W 1890 Samuel Garman zakwestionował poprawność tego opisu i w oparciu o te same syntypy zaproponował nazwę Silurus aristotelis[7]. Stanowiska Garmana nie zostało jednomyślnie przyjęte przez taksonomów, ich zdania są podzielone[8].
Jeziora Trichonida, Lyssimachia i Amvrakia w zlewisku rzeki Acheloos w zachodniej Grecji. Introdukowany w dwóch jeziorach północnej i zachodniej Grecji.
Bardzo podobny do suma pospolitego (Silurus glanis), w odróżnieniu od niego posiada tylko 4 wąsiki wokół otworu gębowego (2 długie w szczęce i 2 krótkie w żuchwie).
W czasie tarła samiec przygotowuje gniazdo, do którego samica składa zapłodnioną ikrę. Samiec opiekuje się ikrą przez 3–10 dni, do wylęgu narybku.