Stewart Copeland
W tym artykule poruszony zostanie temat Stewart Copeland, który wywołał szerokie zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Stewart Copeland to koncepcja, która zyskała na znaczeniu w ostatnich latach i która wywołała wielką ciekawość w dzisiejszym społeczeństwie. Idąc tym tropem, zbadane zostaną różne krawędzie i perspektywy otaczające Stewart Copeland, a także jego wpływ w różnych kontekstach i sytuacjach. Przeanalizowane zostaną zarówno jego pozytywne, jak i negatywne aspekty, aby zaoferować pełną i zrównoważoną wizję tego tematu. Dodatkowo zaprezentowane zostaną opinie ekspertów w danej dziedzinie oraz zbadane zostaną konkretne przypadki, które ilustrują znaczenie Stewart Copeland dzisiaj.
 Stewart Copeland (2008) | |
| Imię i nazwisko |
Stewart Armstrong Copeland |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
muzyk |
| Aktywność |
od 1975 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Strona internetowa | |
Stewart Armstrong Copeland (ur. 16 lipca 1952 w Aleksandrii, Wirginia)[1] – amerykański muzyk, perkusista. Najbardziej znany z występów w zespole The Police, u boku Stinga. Po rozpadzie grupy został kompozytorem muzyki filmowej.
W 2007 roku muzyk został sklasyfikowany na 8. miejscu listy 50 najlepszych perkusistów rockowych według Stylus Magazine[2].
Życiorys
Jego rodzice byli agentami wywiadu: ojciec Amerykanin Miles Copeland Jr. – CIA, zaś matka Szkotka Lorraine Adie – SOE. Dzieciństwo spędził na Bliskim Wschodzie, gdzie ukończył szkołę podstawową (w Bejrucie). Do liceum uczęszczał w Anglii, zaś studia ukończył w Kalifornii (Berkeley).
Od 1975 r. zamieszkał w Anglii, gdzie grał w zespole rocka progresywnego Curved Air. W 1977, razem ze Stingiem i Henry Padovanim (zastąpionym wkrótce przez Andy’ego Summersa), założył grupę The Police.
Po rozpadzie zespołu Copeland zaczął komponować muzykę filmową. Stworzył m.in. ścieżki dźwiękowe do filmów: Wall Street, Simpatico, Rapa Nui, Żałobnik, Nieśmiertelny 2, Nic nie widziałem, nic nie słyszałem i pilota serialu Babilon 5. W 1983 r. otrzymał Złoty Glob za muzykę do filmu Rumble Fish. Komponował również muzykę do oper, baletów, gier komputerowych, m.in. do serii gier Spyro the Dragon na konsole PlayStation oraz Alone in the Dark[3].
Jako muzyk z pewnymi sukcesami współtworzył grupę Animal Logic (m.in. ze znanym muzykiem jazzowym Stanleyem Clarkiem). Potem, wraz z muzykami zespołów Phish i Primus, powołał do życia formację Oysterhead. Od 2005 r. jest członkiem zespołu Gizmo.
Życie prywatne
Jego dwaj bracia także działają w branży muzycznej. Najstarszy brat, Miles Copeland III, menedżer muzyczny, był m.in. założycielem wytwórni płytowej I.R.S. Records, a średni, Ian Copeland, był agentem muzycznym, zasłużonym w rozwoju muzyki nowofalowej.
Ma czterech synów i trzy córki.
Filmografia
- „Uwaga! Mr. Baker” (2012, film dokumentalny, reżyseria: Jay Bulger)[4]
Przypisy
- ↑ Stewart Copeland na stronie allmusic.com. allmusic.com. . (ang.).
- ↑ Stylus Magazine’s 50 Greatest Rock Drummers. stylusmagazine.com. . (ang.).
- ↑ Stewart Copeland , www.stewartcopeland.net .
- ↑ Uwaga! Mr. Baker (2012) Beware of Mr. Baker (original title). www.imdb.com. . (ang.).