Stenophyllinae

W tym artykule zbadany zostanie wpływ Stenophyllinae na współczesne społeczeństwo. Od momentu powstania Stenophyllinae wzbudza ciągłe zainteresowanie i debatę w różnych dziedzinach, czy to w polityce, kulturze popularnej, nauce, czy w życiu codziennym. Przez lata Stenophyllinae był przedmiotem studiów i badań, które miały na celu zrozumienie jego wpływu na sposób, w jaki odnosimy się do siebie, myślimy i działamy w świecie. Bez wątpienia Stenophyllinae był bohaterem ważnych przemian, wywołując kontrowersje, podziw i refleksje, które pozycjonują go jako temat aktualny. W tym sensie interesująca będzie analiza różnych aspektów związanych z Stenophyllinae i jego wpływem na współczesne społeczeństwo.

Stenophyllinae
Saussure, 1869
Ilustracja
Samica Stenophylla lobivertex z plemienia Stenophyllini
Ilustracja
Acontista aurantiaca z plemienia Acontistini
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

modliszki

Podrząd

Eumantodea

Infrarząd

Schizomantodea

Parvordo

Artimantodea

(bez rangi) Amerimantodea
Nadrodzina

Acanthopoidea

Rodzina

Acanthopidae

Podrodzina

Stenophyllinae

Synonimy
  • Stenophyllidae Saussure, 1869
  • Stenophyllites Saussure, 1869
  • Stenophyllae Saussure, 1869

Stenophyllinaepodrodzina modliszek z podrzędu Eumantodea i rodziny Acanthopidae. Obejmuje ponad 40 opisanych gatunków, zgrupowanych w dwóch plemionach. Zamieszkują neotropikalną Amerykę.

Morfologia

Głowa tych modliszek w pierwotnym planie budowy ma na ciemieniu dwa boczne wyrostki nad oczami złożonymi, jednak cecha ta wtórnie zanikła u niektórych zaawansowanych linii ewolucyjnych podplemienia Acontistina. Synapomorfiami Stenophyllinae są zanik na udzie chwytnego odnóża przedniego jednego z kolców dyskoidalnych i przekształcenie się spodnich listewek ud odnóży krocznych w płaty[1].

Ekologia i występowanie

Modliszki te zasiedlają głównie wilgotne lasy równikowe. Nieliczne gatunki spotykane są w formacjach o wykształconych porach roku. Acontistini bytują na różnorakiej roślinności, a Stenophyllini w ściółce. Nimfy niektórych gatunków wykazują myrmekomorfię, a niektóre osobniki dorosłe upodabniają się do żywych lub suchych liści[2].

Owady te zamieszkują krainę neotropikalną[2][1], zarówno część północno-, jak i południowoamerykańską. Rozmieszczone są od środkowego Meksyku na północy przez Amerykę Środkową po północną i środkową Amerykę Południową[2].

Taksonomia

Takson ten wprowadził w 1869 roku Henri de Saussure pod nazwą Stenophyllites[3]. W systemach Ermanna Giglio-Tosa z 1919 roku oraz Antona Handlirscha z 1930 roku figurował jako plemię Stenophyllae w podrodzinie Toxoderinae w obrębie modliszkowatych[4][5]. Max Beier w systemie z 1964 roku wyróżniał plemię pod nazwą Stenophyllini, również w podrodzinie Toxoderinae w obrębie modliszkowatych[6]. Reinhard Ehrmann i Roger Roy w systemie z 2002 roku wyróżniali podrodzinę Stenophyllinae, jako jedną z trzech w obrębie rodziny Acanthopidae[7]. W bazującym na wynikach molekularnej analizy filogenetycznej systemie Julia Riviery i Gavina J. Svensona z 2016 roku wyniesiono ową podrodzinę do rangi osobnej rodziny[2]. W uwzględniającym także dane morfologiczne systemie Christiana J. Schwarza i Roya z 2019 roku obniżono ją z powrotem do rangi podrodziny w obrębie Acanthopodidae, ale odmiennie zdefiniowano, włączając do niej plemię Acontistini[1], które w poprzednich systemach zwykle traktowane było jako osobna rodzina lub podrodzina[1][2][7].

Do podrodziny zalicza się ponad 40 opisanych gatunków, zgrupowanych w ośmiu rodzajach i dwóch plemionach[8]:

W wynikach analizy molekularnej Riviery i Svensona z 2016 roku Acontistini zajęły pozycję siostrzaną dla Acanthopinae, tworząc z nimi klad siostrzany dla Stenophyllini[2]. Natomiast według wyników morfologicznych badań Schwarza i Roya z 2019 roku Stenophyllini zajmują pozycję siostrzaną dla Acontistini, tworząc z nimi klad siostrzany dla Acanthopinae[1].

Przypisy

  1. a b c d e Christian J. Schwarz, Roger Roy. The systematics of Mantodea revisited: an updated classification incorporating multiple data sources (Insecta: Dictyoptera). „Annales de la Société entomologique de France (N.S.)”. 55 (2), s. 101–196, 2019. DOI: 10.1080/00379271.2018.1556567. 
  2. a b c d e f Julio Rivera, Gavin J. Svenson. The Neotropical ‘polymorphic earless praying mantises’ – part I: molecular phylogeny and revised higher-level systematics (Insecta: Mantodea, Acanthopoidea). „Systematic Entomology”. 41, s. 607–649, 2016. 
  3. Henri de Saussure. Essai d’un système des Mantides. „Mittheilungen der Schweizerischen entomologischen Gesellschaft”. 3 (2), s. 49–73, 1869. 
  4. Ermanno Giglio-Tos. Saggio di una nuova classificazione dei mantidi. „Bullettino della Società Entomologica Italiana”. 49, s. 50–87, 1919. 
  5. Anton Handlirsch, Insecta 1, W. Kükenthal, T. Krumbach (red.), Handbuch der Zoologie 4 (1): Progoneata – Chilopoda – Insecta, Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1930, s. 1–892.
  6. Max Beier, Blattopteroidea, Mantodea, H.G. Bronn (red.), Klassen und Ordnungen des Tierreichs. Fünfter Band: Arthropoda. III Abteilung: Insecta, wyd. Geest & Portig, Leipzig 1964, s. 849–970.
  7. a b Reinhard Ehrmann: Mantodea – Gottesanbeterinnen der Welt. Münster: Natur und Tier Verlag GmbH, 2002.
  8. Daniel Otte, Lauren Spearman, Martin B.D. Stiewe, David C. Eades: family Acanthopinae. Mantodea Species File (Version 5.0/5.0) . .