W dzisiejszym świecie Stary człowiek w smutku stał się tematem istotnym i interesującym szerokie grono odbiorców. Z biegiem czasu Stary człowiek w smutku wywołał serię dyskusji, debat i refleksji w różnych obszarach, co pokazuje jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo. Niezależnie od tego, czy jest to poziom osobisty, społeczny, polityczny czy ekonomiczny, Stary człowiek w smutku wzbudził zainteresowanie wielu osób i wygenerował różne punkty widzenia, które wzbogacają dialog na ten temat. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Stary człowiek w smutku, analizując jego wpływ i znaczenie dzisiaj, a także różne istniejące perspektywy w tej kwestii.
![]() | |
Autor | |
---|---|
Data powstania | |
Medium | |
Wymiary |
81,0 × 65,0 cm |
Miejsce przechowywania | |
Miejscowość | |
Lokalizacja |
Stary człowiek w smutku[1] (hol. Oude man met het hoofd in de handen, ang. Old Man in Sorrow lub On the Threshold of Eternity) – obraz Vincenta van Gogha namalowany w końcu kwietnia 1890[2] podczas pobytu artysty w miejscowości Saint-Rémy.
Numer katalogowy: F 702, JH 1967.
Obraz został namalowany na podstawie wcześniejszej litografii Starzec obejmujący dłońmi swą głowę (U bram wieczności). Litografia, jedna z dziewięciu autorstwa van Gogha, opiera się z kolei na rysunku opatrzonym angielskim tytułem „Worn Out”. Angielski tytuł jest przejawem ówczesnych ambicji artysty, żeby pracować dla angielskich magazynów ilustrowanych[3].
Oba dzieła są prawie identyczne – przedstawiają samotnego, starego człowieka siedzącego na krześle, pochylonego do przodu, z rękoma obejmującymi twarz. Obraz jest kwintesencją rozpaczy. Charakterystyczne jest, że van Gogh powrócił do tematu po 8 latach. Obraz jest być może odzwierciedleniem jego stanu psychicznego w tamtym okresie[1].