Stary Ratusz w Taborze
W tym artykule zbadamy fascynujący świat Stary Ratusz w Taborze i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od początków do dzisiejszego znaczenia Stary Ratusz w Taborze był tematem debaty i refleksji w różnych dziedzinach, czy to w kulturze popularnej, polityce, nauce czy technologii. W całej historii Stary Ratusz w Taborze miał znaczący wpływ na sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje ze sobą i otaczającym ich środowiskiem. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy różne aspekty, które sprawiają, że Stary Ratusz w Taborze jest tak istotnym i stale rozwijającym się tematem.
Stary Ratusz w Taborze (cz. Stará radnice) – zabytkowy ratusz w Taborze, będący jednym z najważniejszych zabytków późnogotyckich w Czechach.
Budowę ratusza zapoczątkowano na początku XVI wieku. Ratusz ma cztery skrzydła otaczające niewielki dziedziniec. Najważniejszą częścią jest duża sala, która została stworzona przez usunięcie całego drugiego piętra i sklepienia. Autorem tej przebudowy i całego budynku ratusza jest kamieniarz Wendel Roskopf. Roskopf ukończył budowę ratusza około 1521 roku. W drugiej połowie XVII wieku, ratusz przebudowana na styl barokowy według projektu Antonio de Alfieri. W 1878 roku przywrócono mu oryginalny styl gotycki, a autorem tej przebudowy był Josef Niklas.
Współcześnie obiekt jest siedzibą Muzeum Husyckiego[1].
