W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Starodub. Temat ten jest przedmiotem badań i zainteresowań od lat i nie ma w tym nic dziwnego. Starodub przykuł uwagę naukowców, badaczy, hobbystów i ciekawskich. W całej historii Starodub odgrywał kluczową rolę w różnych aspektach życia codziennego, kultury, technologii i ogólnie społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty Starodub, od jego pochodzenia po wpływ na dzisiejszy świat. Jesteśmy pewni, że pod koniec tej lektury będziesz miał szersze i bogatsze zrozumienie Starodub. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i nauki!
![]() | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Data założenia |
1080 | ||||
Prawa miejskie |
1781 | ||||
Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+7 48348 | ||||
Kod pocztowy |
142943 | ||||
Tablice rejestracyjne |
32 | ||||
Położenie na mapie obwodu briańskiego ![]() | |||||
Położenie na mapie Rosji ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa |
Starodub (ros. Стародуб) – miasto w Rosji, w obwodzie briańskim, siedziba administracyjna rejonu starodubskiego.
Siedziba powiatu starodubowskiego w województwie smoleńskim I Rzeczypospolitej. Miejsce obrad sejmików ziemskich powiatu starodubowskiego[2][3].
W 1865 w Starodubie urodziła się polska malarka i kolekcjonerka sztuki Alina Bondy-Glassowa.
Najstarsze znane zapiski o Starodubie pochodzą z XI wieku. W średniowieczu stolica niewielkiego księstwa ruskiego . W XIV wieku podbity przez Wielkie Księstwo Litewskie. W 1408 wielki książę litewski Witold Kiejstutowicz nadał miasto Świdrygielle.
Pomiędzy 1503 a 1618 w granicach Moskwy oraz Rosji, kilkakrotnie najeżdżane przez wojska polsko-litewskie m.in. w latach 1515, 1534 i 1535. W czasie piątej wojny litewsko-moskiewskiej (starodubskiej) oblegany przez Jana Amora Tarnowskiego.
Osobny artykuł:W 1616 pod Starodubem zmarł Aleksander Józef Lisowski, twórca i dowódca lisowczyków.
W 1618 Polacy pod wodzą Marcina Kazanowskiego odzyskali Starodub. Starodub został miastem powiatowym w Rzeczypospolitej. W 1632 okupowany przez Rosję. Wiosną 1664 roku wraz z armią stacjonował w mieście król Jan II Kazimierz Waza.
Od 1667 znalazł się w granicach Rosji, wcześniej zniszczony przez Tatarów krymskich w 1660 i wojska polskie w 1663. W granicach Rosji do 1764 przynależał administracyjnie do Hetmanatu. W 1677 ucierpiał w pożarze. Otrzymał prawa miejskie w 1780.