Stanislav Hočevar

Obecnie Stanislav Hočevar stał się istotnym i interesującym tematem dla szerokiego spektrum osób i społeczności. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na kulturę popularną, Stanislav Hočevar zdołał przyciągnąć uwagę ludzi w różnym wieku i o różnym pochodzeniu. W tym artykule podjęto próbę zbadania różnych aspektów Stanislav Hočevar, analizując jego znaczenie, implikacje i znaczenie w dzisiejszym świecie. Celem multidyscyplinarnego podejścia jest przedstawienie holistycznej wizji Stanislav Hočevar, zachęcając czytelnika do refleksji i krytycznej analizy tego tematu tak obecnego w naszej rzeczywistości.

Stanislav Hočevar
Ilustracja
Herb duchownego Servite Domino in lætitia
Służcie Panu z weselem
Kraj działania

Serbia

Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1945
Novo mesto

Arcybiskup belgradzki
Okres sprawowania

2001-2022

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

salezjanie

Śluby zakonne

3 marca 1968

Prezbiterat

29 czerwca 1973

Nominacja biskupia

25 marca 2000

Sakra biskupia

24 maja 2000

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

24 maja 2000

Konsekrator

Edmond Farhat

Współkonsekratorzy

Franc Rodé
Franc Perko

Stanislav Hočevar SDB (ur. 12 listopada 1945 w Novo mesto) – słoweński duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup Belgradu w latach 2001-2022.

Życiorys

Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1973 w zgromadzeniu księży salezjanów. Był m.in. zastępcą inspektora salezjanów w Słowenii (1982-1984) oraz przełożonym prowincjalnym zgromadzenia (1988-2000). Był także przewodniczącym, a następnie sekretarzem generalnym Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonnych w Słowenii.

Episkopat

25 marca 2000 papież Jan Paweł II mianował go biskupem koadiutorem archidiecezji belgradzkiej[1]. Sakry biskupiej udzielił mu ówczesny nuncjusz apostolski w Słowenii, Edmond Farhat.

31 marca 2001 objął pełnię rządów w archidiecezji po przejściu na emeryturę poprzednika Franca Perko[2].

W latach 2004–2011 pełnił funkcję przewodniczącego Międzynarodowej Konferencji Episkopatu Świętych Cyryla i Metodego.

5 listopada 2022 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu arcybiskupa Belgradu[3].

Przypisy

  1. ↑ NOMINA DELL’ARCIVESCOVO COADIUTORE DI BELGRADO (REPUBBLICA FEDERALE DI JUGOSLAVIA). vatican.va, 2000-03-25. . (wł.).
  2. ↑ RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO DI BELGRADO (REPUBBLICA FEDERALE DI JUGOSLAVIA). vatican.va, 2001-03-31. . (wł.).
  3. ↑ Rinunce e nomine , press.vatican.va .

Bibliografia

Linki zewnętrzne