Stanisław Serwaczyński

W dzisiejszym świecie Stanisław Serwaczyński to temat, który staje się coraz bardziej istotny i przykuwa uwagę szerokiego spektrum społeczeństwa. Od momentu powstania Stanisław Serwaczyński wywołał debaty, kontrowersje i sprzeczne opinie, motywując ekspertów i zainteresowane strony do pogłębienia badań i zrozumienia. W tym artykule zbadamy różne wymiary i aspekty związane ze Stanisław Serwaczyński, analizując jego wpływ w różnych dziedzinach i sektorach, a także jego implikacje na poziomie indywidualnym i zbiorowym. Dzięki podejściu interdyscyplinarnemu podejdziemy do Stanisław Serwaczyński z różnych perspektyw, oferując wszechstronną i aktualną wizję na ten temat, który wzbudził dziś tak duże zainteresowanie.

Stanisław Serwaczyński
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1790
Lublin

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

30 listopada 1859
Lwów

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

skrzypek, kompozytor, dyrygent, pedagog

Stanisław Serwaczyński (ur. 16 listopada 1790 w Lublinie[1], zm. 30 listopada 1859 we Lwowie)[2][3][4] – polski skrzypek wirtuoz, kompozytor, dyrygent i pedagog, solista i koncertmistrz Opery Budapeszteńskiej[5][6].

Życiorys

W latach 1799–1805 był uczniem Szkoły Wydziałowej w Lublinie. Gry na skrzypcach uczył go ojciec, kapelmistrz Gwadegniego w Kocku i Bratysławie, a gry na fortepianie Jan Barcicki. Przez trzy lata był uczniem hr. Quandangi. W 1810 wyjechał do Lwowa, gdzie był członkiem orkiestry teatralnej, a następnie jej koncertmistrzem. W 1832 został koncertmistrzem orkiestry teatralnej w Wiedniu, a od 1833 do 1838 dyrygował orkiestrą Opery Budapeszteńskiej. Po powrocie do Polski ponownie zamieszkał we Lwowie, jednak bywał i koncertował w Lublinie. Wykształcił wielu skrzypków, m.in. Henryka Wieniawskiego. W 1847 powrócił do Lublina, gdzie był inspiratorem życia muzycznego miasta. Urządzał popularne wieczory muzyczne. W czerwcu 1859 za namową córek przeniósł się do Lwowa. 7 listopada dał tam swój ostatni koncert, a 30 listopada zmarł. Został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim[7].

W 1820 był członkiem loży wolnomularskiej Wolność Odzyskana[8].

Przypisy

  1. ↑ Stanisław Serwaczyński , Sejm-Wielki.pl .
  2. ↑ Barbara Chmara-Żaczkiewicz, Serwaczyński Stanisław, Elżbieta Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, wyd. I, t. 9 S–Sł część biograficzna, Kraków: PWM, 2007, s. 232-233, ISBN 978-83-224-0865-0.
  3. ↑ Janina Siwkowska: Nokturn, czyli, Rodzina Fryderyka Chopina i Warszawa w latach 1832-1881. Książka i Wiedza, 1988, s. 447.
  4. ↑ Oskar Kolberg: Pisma muzyczne, Tom 1 Tomy 61-62 z Dzieła wszystkie. 1975, s. 327. ISBN 978-83-00-00006-7.
  5. ↑ August Grychowski: Lublin i Lubelszczyzna w życiu i twórczości pisarzy polskich, od średniowiecza do 1968 r. Wydawn. Lubelskie, 1974, s. 98.
  6. ↑ Kalendarium wydarzeń muzycznych w Lublinie - XVIII w.. teatrnn. .
  7. ↑ Towarzystwo Muzyczne, Ogólnopolski Konkurs Młodych Skrzypków im. Stanisława Serwaczyńskiego. www.wieniawski.lublin.pl. . (pol.).
  8. ↑ Stanisław Małachowski-Łempicki, Wolne mularstwo w Lubelszczyźnie 1811-1822, Lublin 1933, s. 43.

Linki zewnętrzne