W dzisiejszym świecie Stanisław Pozdniakow stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Jego wpływ i zakres są na tyle znaczące, że nie mogą pozostać niezauważone w żadnym obszarze. Od pola akademickiego, przez świat pracy, aż po sferę osobistą, Stanisław Pozdniakow budzi ogromne zainteresowanie i dyskusję. Gdy zagłębimy się w ten temat, zdamy sobie sprawę ze znaczenia, jakie ma ono w dzisiejszym społeczeństwie i jak jego wpływ wzrastał z biegiem czasu. Ponadto zbadamy jego implikacje, wyzwania i potencjalne rozwiązania, aby dokładnie zrozumieć to zjawisko i jego konsekwencje w naszym codziennym życiu.
![]() | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
27 września 197] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
178 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Stanisław Aleksiejewicz Pozdniakow (ros. Станислав Алексеевич Поздняков; ur. 27 września 1973 w Nowosybirsku) – radziecki i rosyjski szermierz, szablista[1], pięciokrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy.
W 1982 roku rozpoczął przygodę z szermierką w DSO Spartak Nowosybirsk. Jego mentorem został Boris Pisecki, pod którego kierunkiem sportowiec trenował przez całą swoją karierę. W 1989 roku w Ałma-Acie (Kazachska SRR) zdobył młodzieżowe mistrzostwo ZSRR.[1]
Na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku reprezentacja Wspólnoty Niepodległych Państw w składzie: Grigorij Kirijenko, Aleksandr Szyrszow, Heorhij Pohosow, Wadym Hutcajt i Stanisław Pozdniakow zdobyła złoty medal w rywalizacji drużynowej. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk olimpijskich w Atlancie wywalczył złoty medal indywidualnie, pokonując w finale swego rodaka, Siergieja Szarikowa 15:12. Na tej samej imprezie razem z Szarikowem i Kirijenko zdobył też złoty medal drużynowo. Kolejny złoty medal wywalczył na igrzyskach olimpijskich w Sydney w 2000 roku, razem z Szarikowem i Aleksiejem Frosinem ponownie zwyciężając w turnieju drużynowym. W zawodach indywidualnych zajął tym razem dziewiąte miejsce. Podczas igrzysk olimpijskich w Atenach w 2004 roku reprezentacja Rosji w składzie: Siergiej Szarikow, Aleksiej Djaczenko, Stanisław Pozdniakow i Aleksiej Jakimienko zajęła drużynowo trzecie miejsce. Indywidualnie tym razem zajął szóste miejsce. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2008 roku, gdzie był czwarty drużynowo i siedemnasty indywidualnie.
Na mistrzostwach świata w Atenach w 1994 roku razem z Aleksiejem Jermołajewem, Grigorijem Kirijenko i Aleksandrem Szyrszowem wywalczył złoty medal w zawodach drużynowych. Na tej samej imprezie był też drugi w turnieju indywidualnym, przegrywając w finale z Niemcem Felixem Beckerem. W kolejnych startach wielokrotnie zdobywał złote medale, w tym indywidualnie na mistrzostwach świata w Kapsztadzie (1997), indywidualnie i drużynowo na mistrzostwach świata w Nîmes (2001) oraz na mistrzostwach świata w Lizbonie (2002), drużynowo na mistrzostwach świata w Hawanie (2003) i mistrzostwach świata w Lipsku (2005) oraz indywidualnie podczas mistrzostw świata w Turynie (2006) i mistrzostw świata w Petersburgu (2007). Ponadto w zawodach tego cyklu zdobył jeszcze cztery kolejne srebrne medale oraz dwa brązowe.
Wielokrotnie zdobywał także medale mistrzostw Europy, w tym złote: indywidualnie mistrzostwach Europy w Krakowie (1994)[2], drużynowo na mistrzostwach Europy w Funchal (2000)[3], indywidualnie i drużynowo na mistrzostwach Europy w Koblencji (2001)[4], mistrzostwach Europy w Moskwie (2002)[5], mistrzostwach Europy w Bourges (2003)[6] i mistrzostwach Europy w Kopenhadze (2004)[7] oraz drużynowo podczas mistrzostw Europy w Zalaegerszeg (2005)[8], mistrzostw Europy w Gandawie (2007)[9] i mistrzostw Europy w Kijowie (2008)[10].
Igrzyska | Miejsce | Rok | Konkurencja | Rezultat |
---|---|---|---|---|
Barcelona 1992 | Barcelona | 1992 | szabla druż. | 1. miejsce |
Atlanta 1996 | Atlanta | 1996 | szabla ind. | 1. miejsce |
Atlanta 1996 | Atlanta | 1996 | szabla druż. | 1. miejsce |
Sydney 2000 | Sydney | 2000 | szabla druż. | 1. miejsce |
Ateny 2004 | Ateny | 2004 | szabla druż. | 3. miejsce |
1997, 2001, 2002, 2006, 2007 - mistrzostwa indywidualne;
1994, 2001, 2002, 2003, 2005 - mistrzostwo drużynowe.
1994, 1999, 2005 - mistrzostwa indywidualne;
1995, 1997 - mistrzostwo drużynowe.
2006 - mistrzostwo drużynowe.
1994, 2001, 2002, 2003, 2004 - mistrzostwa indywidualne;
2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2007, 2008 - mistrzostwa drużynowe.
2000, 2007 - mistrzostwa indywidualne;
1998, 2006 - mistrzostwa drużynowe.
Rodzicami są Aleksiej Wasiljewicz i Olga Siergiejewna Pozdniakowa. Ojciec był lekarzem wojskowym, a matka położnikiem-ginekologiem. W 1990 r. Stanisław Pozdniakow rozpoczął studia na Wydziale Zautomatyzowanych Systemów Sterowania Nowosybirskiego Instytutu Elektrotechnicznego (obecnie Wydział Automatyki i Inżynierii Komputerowej Nowosybirskiego Państwowego Uniwersytetu Technicznego). Był jego studentem do 1996 roku, po czym przeniósł się na Wydział Wychowania Fizycznego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego w Nowosybirsku. Studia ukończył w 1999 roku z tytułem nauczyciela kultury fizycznej. Następnie rozpoczął studia doktoranckie na tej samej uczelni[11]. Jego hobby to alpinizm. Pierwszego ważniejszego wejścia dokonał w 2008 roku w Ałtaju osiągając wysokość 3500 metrów[12].
Jego żoną jest Anastasija Borisowna Pozdniakowa (Анастасия Борисовна Позднякова)[13]. Mają dwie córki, Sofiję i Annę, które również zajmują się sportem. Sofija jest mistrzynią świata, Europy i olimpijską w szermierce[14]. Młodsza córka, Anna jest mistrzynią świata w koszykówce 3x3 do lat 23.[15]