Stanisław Kujda
W tym artykule zbadamy wpływ Stanisław Kujda na współczesne społeczeństwo. Od momentu pojawienia się Stanisław Kujda przyciąga uwagę naukowców, ekspertów i obywateli, wywołując debaty i refleksje na temat jego znaczenia i wpływu w różnych obszarach życia codziennego. Poprzez głęboką i rygorystyczną analizę zagłębimy się w różne wymiary, które oferuje Stanisław Kujda, od jego historii i ewolucji po prognozy w przyszłości. Przyjmując podejście interdyscyplinarne, zbadamy, jak Stanisław Kujda zmienił i ukształtował sposób, w jaki postrzegamy i doświadczamy otaczającego nas świata.
| Data i miejsce urodzenia |
28 kwietnia 1915 |
|---|---|
| Data śmierci |
16 lutego 2004 |
| Poseł na Sejm PRL V i VI kadencji | |
| Okres |
od 1969 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
          
| |
Stanisław Kujda (ur. 28 kwietnia 1915 w Tomaszowie Mazowieckim, zm. 16 lutego 2004) – więzień obozów koncentracyjnych, działacz społeczny i polityczny, aktywista PPR i PZPR, zastępca członka i członek Komitetu Centralnego PZPR (1968–1975), poseł na Sejm PRL V i VI kadencji (1969–1976), sekretarz generalny Zarządu Głównego ZBoWiD, wiceminister do spraw kombatantów (1972–1981), wiceprzewodniczący Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
Życiorys
W II RP działał w Komunistycznym Związku Młodzieży Polski. Od 1945 należał do Polskiej Partii Robotniczej. Od 1946 II sekretarz Komitetu Powiatowego PPR w Opocznie, od 1947 I sekretarz KP PPR w Rawie Mazowieckiej. Po wejściu PPR w skład Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej pełnił nadal tę funkcję (do 1949). Od 1951 do 1952 był II sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Kielcach. W latach 1952–1954 był zastępcą kierownika Wydziału Handlu Wewnętrznego Komitetu Centralnego PZPR. W latach 1954–1957 na równorzędnym stanowisku w Wydziale Handlu i Finansów KC PZPR. Od 1957–1959 zastępca kierownika Wydziału Ekonomicznego KC PZPR.
W 1960 powołany na stanowisko sekretarza egzekutywy KW PZPR w Koszalinie. Pełnił funkcję I sekretarza KW PZPR w Koszalinie od grudnia 1968 do października 1972. W latach 1968–1971 zastępca członka, a w latach 1971–1975 członek Komitetu Centralnego PZPR. Od 1975 do 1980 członek Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR. W latach 1972–1981 wiceminister w Ministerstwie do spraw Kombatantów, w latach 1972–1980 sekretarz generalny Zarządu Głównego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, w latach 1985–1990 członek prezydium Zarządu Głównego ZBoWiD[1], od 1985 przewodniczący Komisji Odznaczeniowej ZG ZBoWiD, wieloletni członek Rady Naczelnej ZBoWiD. W latach 1972–1988 wiceprzewodniczący, a w latach 1988–1990 członek Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[2]. 28 listopada 1988 wszedł w skład Honorowego Komitetu Obchodów 40-lecia Kongresu Zjednoczeniowego PPR-PPS – powstania PZPR[3].
Poseł na Sejm PRLV i VI kadencji w latach 1969–1976 (w V kadencji reprezentował okręg wyborczy Koszalin, a w VI okręg Szczecinek).
Wybrane odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1964)[4]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Partyzancki
- Krzyż Oświęcimski (1985)[5]
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1969)[6]
- Medal im. Ludwika Waryńskiego (1986)[7]
- Odznaka honorowa „Za zasługi w rozwoju województwa koszalińskiego” (1970)[8]
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi (1970)[9]
- Medal „Za zasługi dla Pomorskiego Okręgu Wojskowego” (1970)[10]
- Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR, 1975)[11]
- Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR, 1985)
Przypisy
- ↑ Wierni tradycjom walki o wolność i demokrację – wierni Polsce Ludowej, „Trybuna Robotnicza”, nr 104, 6 maja 1985, s. 1–2.
- ↑ Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011. radaopwim.gov.pl., radaopwim.gov.pl
- ↑ „Trybuna Robotnicza”, nr 277, 29 listopada 1988, s. 5.
- ↑ Odznaczenia dla pracowników partyjnych, „Trybuna Robotnicza”, nr 171, 21 lipca 1964, s. 5.
- ↑ Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 123.
- ↑ Minister obrony narodowej gen. broni Wojciech Jaruzelski gości w Koszalinie, „Głos Słupski”, nr 236, 7 września 1969, s. 1.
- ↑ W uznaniu zasług, „Życie Partii”, nr 12, 17 czerwca 1987, s. 20.
- ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie, nr 4, 18 kwietnia 1966, s. 1.
- ↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej miasta Łodzi, nr 1, 28 lutego 1970, s. 5.
- ↑ 25 lat chlubnej historii Pomorskiego Okręgu Wojskowego, „Żołnierz Wolności”, nr 238, 9 października 1970, s. 2.
- ↑ Radzieckie medale „30 lat Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźniane 1941–1945” dla działaczy polskich organizacji kombatanckich, „Żołnierz Wolności”, nr 145, 19 czerwca 1975, s. 1.
Bibliografia
- Marcin Kula, Piotr Osęka, Marcin Zaremba – Marzec 1968: trzydzieści lat później: materiały konferencji zorganizowanej pod patronatem prezydenta m. stoł. Warszawy przez Instytut Historyczny UW, Instytut Studiów Politycznych PAN oraz Żydowski Instytut Historyczny przy współpracy Wydawnictwa Naukowego PWN SA na Uniwersytecie Warszawskim 6 i 7 marca 1998 r., Wyd. PWN, Warszawa 1998
- Tadeusz Mołdawa – Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991
- Pamięć wiecznie żywa. 40 lat działalności Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa, Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa, Warszawa 1988
- V Kongres ZBoWiD Warszawa 8–9 maja 1974, Wyd. „Książka i Wiedza”, Warszawa 1976
- VI Kongres ZBoWiD Warszawa 7–8 maja 1979, Wydawnictwo ZG ZBoWiD, Warszawa 1979
- Polska i Francja w wojnie i ruchu oporu w latach 1939–1945, Sekretariat stanu ds. byłych kombatantów, Francja-Polska 1978
- Informacje w BIP IPN