Stanisław Dobrzański (minister)

Stanisław Dobrzański

Data i miejsce urodzenia	22 marca 1949 Hrubieszów
Minister obrony narodowej
Okres	od 5 stycznia 1996 do 31 października 1997
Przynależność polityczna	Polskie Stronnictwo Ludowe
Poprzednik	Zbigniew Okoński
Następca	Janusz Onyszkiewicz
Odznaczenia

Stanisław Dobrzański (ur. 22 marca 1949 w Hrubieszowie) – polski polityk i urzędnik, w latach 1996–1997 minister obrony narodowej.

Ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Był etatowym pracownikiem Związku Młodzieży Wiejskiej. Działał też w Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym, m.in. jako członek głównego sądu partyjnego. W latach 1982–1985 sprawował funkcję wicedyrektora Biblioteki Narodowej w Warszawie. W 1985 objął stanowisko dyrektora departamentu w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Po 1989 kierował warszawskim oddziałem Banku Cukrownictwa. Został działaczem Polskiego Stronnictwa Ludowego.

Od 1993 do 1996 był podsekretarzem stanu w Urzędzie Rady Ministrów i sekretarzem Komitetu Spraw Obronnych Rady Ministrów. Od 5 stycznia 1996 do 31 października 1997 sprawował urząd ministra obrony narodowej w rządach Józefa Oleksego i Włodzimierza Cimoszewicza.

W wyborach samorządowych w 1998 bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego sejmiku mazowieckiego z listy koalicji Przymierze Społeczne^[1]. W latach 2001–2006 pełnił funkcję prezesa zarządu Polskich Sieci Elektroenergetycznych.

W 1998 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[2], a w 2004 Krzyżem Oficerskim tego orderu^[3].

• Nota biograficzna na portalu money.pl. .
• Dobrzański do MON, „Gazeta Wyborcza” nr 4 z 5 stycznia 1996.