W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Społeczność Mesjańska „Szalacheni” w Koszalinie. Jest to temat, który na przestrzeni dziejów przykuwał uwagę milionów ludzi, a dziś budzi coraz większe zainteresowanie. Społeczność Mesjańska „Szalacheni” w Koszalinie był przedmiotem badań, debat i refleksji w różnych obszarach, od nauki po kulturę popularną. Przy tej okazji zagłębimy się w jego różne oblicza, badając jego pochodzenie, cechy charakterystyczne i wpływ na współczesny świat. To będzie fascynująca podróż przez Społeczność Mesjańska „Szalacheni” w Koszalinie, odkrywająca jego znaczenie i znaczenie w naszym obecnym społeczeństwie. Przygotuj się na zgłębienie tego ekscytującego tematu, który urzekł tak wielu!
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres |
ul. Zwycięstwa 168 |
Wyznanie |
żydowsko-mesjanistyczne proweniencji protestanckiej |
Kościół | |
Proboszcz |
Stanisław Kotliński |
Położenie na mapie Koszalina ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Społeczność Mesjańska „Szalacheni” w Koszalinie – nieistniejący[a] zbór Kościoła Chrystusowego w RP stanowiący ewangelikalną wspólnotę żydów mesjanistycznych. Był to wówczas jeden z dwóch zborów Kościoła Chrystusowego działających w Koszalinie, obok Społeczności Chrześcijańskiej w Koszalinie[1][2].
Stanowisko pastora przełożonego zboru pełnił Stanisław Kotliński. Nabożeństwa prowadzone były przy ul. Zwycięstwa 168 w piątki wieczorem oraz w soboty (szabat)[1][3].
W 2000 pastor przełożony Kościoła Chrystusowego w Gryficach Stanisław Kotliński zainaugurował w Koszalinie prowadzenie spotkań szabatowych przeznaczonych dla osób będących żydami mesjanistycznymi, bądź sympatyzujących z tym nurtem judaizmu. Początkowo w organizowanych przez niego comiesięcznych kolacjach w mieszkaniach prywatnych brali udział członkowie dwóch rodzin. Po około roku wprowadzono także sobotnie spotkania modlitewne. Pastor wspólnoty prowadził działalność w celu dotarcia do żydów ukrywających swoją religię w obawie przed antysemityzmem i przedstawienia im judaizmu jako korzeni chrześcijaństwa. Grupa mesjanistyczna powiększała się i w 2002 osiągnęła liczbę około 20 wiernych[4].
Członkowie społeczności wkrótce rozpoczęli współpracę z Fundacją „Chewra” oraz działania w celu pozyskania własnego lokalu od władz miejskich. Planowali powołanie w nim Domu Mniejszości Narodowych, w celu powstania którego razem z miejscową mniejszością ukraińską, niemiecką i romską podpisany został list intencyjny. W efekcie tych działań wspólnocie został przyznany lokal o powierzchni ok. 84 m² w budynku przy ul. Zwycięstwa 168, który stał się siedzibą stacji misyjnej Kościoła Chrystusowego w Gryficach działającej w Koszalinie i powołanej oficjalnie 20 października 2003 pod nazwa „Społeczność Mesjańska”. Prowadzone tam były początkowo nabożeństwa szabatowe oraz środowe, a następnie posługi odbywały się w piątki i soboty[4].
W 2004 średnia frekwencja uczestników nabożeństw wynosiła około 40 osób, natomiast w święta żydowskie brało w nich udział po około 120 osób. Spotkania wspólnoty miały charakter przypominający zgromadzenia w synagodze. Składało się na nie rozważanie tekstów Starego i Nowego Testamentu oraz śpiewanie tradycyjnych pieśni żydowskich, jak również nowych pieśni wykonywanych w języku polskim oraz hebrajskim[4].
Prowadzenie placówki misyjnej w Koszalinie przez Stanisława Kotlińskiego doprowadziło do jego przeprowadzki wraz z rodziną w sierpniu 2004 do tego miasta w celu powołania samodzielnego zboru mesjanistycznego skupiającego głównie ludność pochodzenia żydowskiego, a stanowisko pełniącego obowiązki pastora zboru w Gryficach objął wówczas Marek Prociak[4].