Spiritchaser
W dzisiejszym świecie Spiritchaser stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Spiritchaser przyciąga uwagę naukowców, badaczy, specjalistów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego znaczący wpływ w różnych obszarach. Z biegiem czasu Spiritchaser ewoluował i wywołał niekończące się debaty, analizy i refleksje, które miały na celu zrozumienie jego implikacji i konsekwencji. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko Spiritchaser, badając jego wiele aspektów i zagłębiając się w jego znaczenie w obecnym kontekście.
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Dead Can Dance | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Długość |
51:57 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Spiritchaser – siódmy studyjny album Dead Can Dance wydany w czerwcu 1996. Nagrany w Quivvy Church, prywatnym studiu Perry’ego w Irlandii. Spory wpływ na muzykę zawartą na płycie miała folklorystyka afrykańska – zarówno pod względem instrumentarium, jak i tekstów. Album poświęcony był pamięci Marka Gerrarda i Eleanor Vormehr.
Lista utworów
1. „Nierika” 5:44 2. „Song of the Stars” 10:13 3. „Indus” 9:23 4. „Song of the Dispossessed” 4:55 5. „Dedicacé Outo” 1:14 6. „The Snake and the Moon” 6:11 7. „Song of the Nile” 8:00 8. „Devorzhum” 6:13 51:53
Twórcy
- Lisa Gerrard – śpiew, różne instrumenty, muzyka, teksty
- Brendan Perry – śpiew, różne instrumenty, muzyka, teksty
- Renaud Pion – klarnet turecki („Indus”)
- Peter Ulrich – instrumenty perkusyjne („Nierika”, „Dedicacé Dutó”)
- Ronan O'Snodaigh – instrumenty perkusyjne („Nierika”, „Dedicacé Dutó”)
- Lance Hogan – instrumenty perkusyjne („Nierika”, „Dedicacé Dutó”)
- Robert Perry – instrumenty perkusyjne („Nierika”, „Dedicacé Dutó”)
- Klaus Vormehr – instrumenty perkusyjne („Nierika”, „Dedicacé Dutó”)
Listy sprzedaży
| Lista | Kraj | Pozycja |
|---|---|---|
| Billboard 200 | Stany Zjednoczone | 75[9] |
| MegaCharts | Holandia | 48[10] |
| SNEP | Francja | 15[11] |
| Ultratop 50 | Belgia | 25[12] |
Przypisy
- ↑ a b Dead Can Dance – Spiritchaser. Discogs. . (ang.).
- ↑ Album of the Year: Dead Can Dance – Spiritchaser. Album of the Year. . (ang.).
- ↑ Ned Raggett: Spiritchaser – Dead Can Dance. AllMusic. . (ang.).
- ↑ Ryan Schreiber: Dead Can Dance: Spiritchaser. Pitchfork. . . (ang.).
- ↑ SPIRITCHASER: Dead Can Dance. Prog Archives. . (ang.).
- ↑ Spiritchaser. Rate Your Music. . (ang.).
- ↑ username345: Dead Can Dance – Spiritchaser. Sputnikmusic. . (ang.).
- ↑ Maciej Wesołowski. Tylko Dead Can Dance. „Tylko Rock”. Nr 4 (92), s. 36, kwiecień 1992. Warszawa: Res Publica Press International Sp. z o.o.. ISSN 1230-2317.
- ↑ Dead Can Dance | Biography, Albums, Streaming Links | AllMusic , www.allmusic.com (ang.).
- ↑ Dutch Charts - dutchcharts.nl , dutchcharts.nl .
- ↑ lescharts.com - Les charts français , lescharts.com .
- ↑ ultratop.be - Dead Can Dance - Spiritchaser , www.ultratop.be .