Sorgo

Wygląd przypnij ukryj Sorgo
Ilustracja
Sorgo dwubarwne
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

sorgo

Nazwa systematyczna
Sorghum Moench
Meth. 207. 4 Mai 1794
Typ nomenklatoryczny

Sorghum bicolor (L.) Moench

Synonimy
  • Blumenbachia Koeler
  • Vacoparis Spangler

Sorgo (Sorghum Moench) – rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych. Obejmuje 18–20 gatunków. Szczególnie dużo problemów taksonomicznych przysparza Sorghum bicolor, którego odmiany i podgatunki były powodem opisywania licznych, odrębnych gatunków. Rośliny tego rodzaju występują w strefie klimatów ciepłych i gorących Starego Świata (tylko jeden endemiczny gatunek rośnie w Meksyku), stanowiąc jedną z najważniejszych roślin zbożowych tych regionów świata. Poza Afryką różne gatunki i odmiany uprawiane są także w Indiach i Chinach. Sorgo zajmuje piąte miejsce na świecie pod względem obszaru upraw. Rośliny tego gatunku cechują się dużą odpornością na wysokie temperatury i susze. Wartość odżywcza sorgo jest porównywalna z kukurydzą. Ziarno cechuje się wysoką wartością odżywczą i może być wykorzystywane zarówno w celach konsumpcyjnych, jak i jako pasza. W Polsce uprawiane i przejściowo dziczejące są dwa gatunki – sorgo alepskie S. halepense i sorgo dwubarwne S. bicolor.

Systematyka

Pozycja systematyczna

Rodzaj z rodziny wiechlinowatych (Poaceae) z rzędu wiechlinowców (Poales). W obrębie rodziny należy do podrodziny Panicoideae, plemienia Andropogoneae.

Wykaz gatunków

Zastosowanie

Największymi producentami sorgo są: USA, Nigeria, Meksyk, Indie i Chiny.

Uprawa w Polsce

Sorgo zyskuje zainteresowanie w Polsce ze względu na zmianę warunków klimatycznych, które coraz bardziej sprzyjają uprawie sorgo niż kukurydzy. Okresowe susze, podatność kukurydzy na stonkę kukurydzianą, choroby grzybowe oraz uprawa na niewłaściwych glebach przekonują rolników do zmiany upraw.

Przypisy

  1. Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965   (ang.).
  2. a b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001–   (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum. .
  4. a b c Sorghum Moench, Plants of the World online , Royal Botanic Gardens, Kew  .
  5. a b Genus Sorghum Moench, Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) , USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System  .
  6. Sorghum. Flora of China . eFloras.org. . (ang.).
  7. Interest of sorghum in Europe. .
  8. B.B. Bujanowicz B.B. i inni, Skład mineralny zielonek w zależności od gatunku i fazy wegetacji roślin, „Roczniki UMCS”, XIII (33), 2000, s. 257-262 .
  9. ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 170, ISBN 978-83-62975-45-7 .
  10. Poaceae (grass family). Taxonomy Browser . The National Center for Biotechnology Information. . (ang.).
  11. Rośliny kwiatowe. Warszawa: Muza S.A., 1998, s. 493, seria: Wielka Encyklopedia Przyrody. ISBN 83-7079-779-2.
  12. BrzóskaB. F. BrzóskaB., ŚliwińskiŚ. B. ŚliwińskiŚ., Jakość pasz objętościowych w żywieniu przeżuwaczy i metody jej oceny, „Wiadomości Zootechniczne”, 2011 .brak strony (czasopismo)
  13. BerenjiB. J. BerenjiB., DahlbergD. J. DahlbergD., Perspectives of sorghum in Europe, „J. Agron. Crop Sci.”, 190 (5), Parlier, 2004, s. 332-338, DOI10.1111/j.1439-037X.2004.00102.x .
Kontrola autorytatywna (takson):Encyklopedia internetowa: Identyfikatory zewnętrzne: