Skok w dal z miejsca

W tym artykule omówimy temat Skok w dal z miejsca z różnych perspektyw, aby zapewnić szeroką i kompletną wizję tej kwestii. Przeanalizowane zostaną aspekty historyczne, kulturowe, społeczne i naukowe związane z Skok w dal z miejsca, w celu zapewnienia czytelnikowi szczegółowego i wzbogacającego przeglądu. Zostaną zbadane różne opinie i podejścia, aby zachęcić do refleksji i debaty, z zamiarem poszerzania wiedzy i promowania głębszego zrozumienia Skok w dal z miejsca. W tym artykule chcemy zaoferować globalną i wzbogacającą wizję, która zachęca do refleksji i krytycznego myślenia.

Skok w dal z miejsca
Benjamin Adams w 1912
Gustaf Malmsten w 1912
Konstandinos Tsiklitiras w 1912
Platt Adams w 1912

Skok w dal z miejsca – konkurencja lekkoatletyczna, rozgrywana na letnich igrzyskach olimpijskich od 1900 do 1912. Polega na odbiciu się sprzed wyznaczonej linii, stojąc na ziemi obiema nogami i oddaniu jak najdłuższego skoku, lądując na obu stopach. W konkursach olimpijskich liczony był najdłuższy z trzech oddanych skoków.

Poza igrzyskami olimpijskimi skok w dal z miejsca rozgrywany był na wielu innych międzynarodowych zawodach, m.in. na Olimpiadzie Letniej w 1906, mistrzostwach Ameryki Południowej (1919 i 1920), igrzyskach krajów sprzymierzonych (1919) czy na Światowych Igrzyskach Kobiet (1922 i 1926).

Konkurencja ta pojawiała się także wielokrotnie w programie mistrzostw krajowych, m.in. podczas: mistrzostw Polski (1920, 1921 wśród mężczyzn oraz od 1927 do 1947 wśród kobiet), Włoch (siedmiokrotnie w latach 1913–1929) oraz Francji (kilkunastokrotnie, po raz ostatni na mistrzostwach kobiet w 1926), a także podczas halowych czempionatów Stanów Zjednoczonych (ostatni raz w 1931 w rywalizacji mężczyzn oraz w 1964 – w rywalizacji kobiet), Polski (w okresie międzywojennym), Szwecji (po raz ostatni w 1965) czy Norwegii (także współcześnie).

Skok w dal z miejsca rozgrywany jest podczas Olimpiad Specjalnych.

Ray Ewry ustanowił rekord świata w skoku w dal z miejsca, skacząc na odległość 3,47 metra w Saint Louis w 1904. Aktualny rekord dzierży norweski skoczek Arne Tvervaag, który oddał skok na odległość 3,71 metra w Noresund 11 listopada 1968.

Medaliści olimpijscy

Rok: 1. miejsce Rezultat 2. miejsce Rezultat 3. miejsce Rezultat
1900 Stany Zjednoczone Ray Ewry 3,300 Stany Zjednoczone Irving Baxter 3,135 Émile Torcheboeuf 3,030
1904 Stany Zjednoczone Ray Ewry 3,47 Stany Zjednoczone Charles King 3,27 Stany Zjednoczone John Biller 3,25
1908 Stany Zjednoczone Ray Ewry 3,33 Konstandinos Tsiklitiras 3,22 Stany Zjednoczone Martin Sheridan 3,22
1912 Konstandinos Tsiklitiras 3,37 Stany Zjednoczone Platt Adams 3,36 Stany Zjednoczone Benjamin Adams 3,28

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Olympic Games Medallists – Athletics (Men) , gbrathletics (ang.).
  2. ↑ South American Championships (Men) , gbrathletics (ang.).
  3. ↑ Inter-Allied Games , gbrathletics (ang.).
  4. ↑ Women's World and European Games , gbrathletics (ang.).
  5. ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920–2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 164. ISBN 978-83-61233-20-6.
  6. ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922–2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011.
  7. ↑ PODIO DEGLI “ASSOLUTI” I CAMPIONI ITALIANI DAL 1906 AL 2008 , sportolimpico.it, s. 4 (wł.).
  8. ↑ United States Indoor Championships (Men) , gbrathletics (ang.).
  9. ↑ United States Indoor Championships (Women) , gbrathletics (ang.).
  10. ↑ Marian Rynkowski, Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 20-leciu międzywojennym 1920-1939: Tom 1 Wyniki Mistrzostw Polski mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985.
  11. ↑ Swedish Indoor Championships , gbrathletics (ang.).
  12. ↑ Norwegian Indoor Championships , gbrathletics (ang.).
  13. ↑ Zbigniew Porada: Starożytne i nowożytne igrzyska olimpijskie. Kraków: KAW, 1980, s. 381.
  14. ↑ Long Jump World Records , topendsports.com (ang.).

Bibliografia