Seweryn Barbag

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Seweryn Barbag, badając jego różne aspekty, pochodzenie i możliwe implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa. Seweryn Barbag był przez lata przedmiotem zainteresowania i debaty, wzbudzając ciekawość i uwagę zarówno ekspertów, jak i hobbystów. Na tych stronach będziemy badać jego ewolucję w czasie, różne przejawy w różnych kulturach oraz wpływ na poziom osobisty i zbiorowy. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i refleksji wokół Seweryn Barbag, w nadziei na poszerzenie swojego zrozumienia i wiedzy na ten ekscytujący temat.

Seweryn Barbag
Imię i nazwisko

Seweryn Eugeniusz Barbag

Data i miejsce urodzenia

4 września 1891
Przemyślany

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

26 września 1944
Otwock

Przyczyna śmierci

gruźlica

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

muzykolog, kompozytor, pedagog

Cytaty w Wikicytatach

Seweryn Eugeniusz Barbag (ur. 4 września 1891 w Przemyślanach, zm. 26 września 1944 w Otwocku) – polski muzykolog, kompozytor i pedagog.

Życiorys

W 1914 r. ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim. W latach 1919–1924 studiował muzykologię w Wiedniu u Guida Adlera uzyskując stopień doktora tej dziedziny na podstawie pracy o twórczości Césara Francka. Ponadto uczył się gry na fortepianie i kompozycji u Josepha Marxa, Ludomira Różyckiego i Henryka Melcera-Szczawińskiego.

Od 1925 r. był profesorem teorii muzyki we lwowskim konserwatorium. W tym czasie udzielał korepetycji w zakresie kompozycji i gry na fortepianie. Od 1939 r., pomimo radzieckiej okupacji Lwowa, nadal wykładał w konserwatorium.

W 1942 r. zachorował na gruźlicę i wyjechał do sanatorium w Świdrze koło Warszawy. Jednak nie zdołał wyleczyć się z choroby i zmarł tam w 1944 r.

Twórczość

Komponował utwory orkiestrowe, kameralne i miniatury fortepianowe. Szczególną aktywność rozwijał jednak jako muzykolog i krytyk muzyczny. Spośród jego prac naukowych na uwagę zasługuje Systematyka muzykologii, w której przedstawił własną propozycję określenia zakresu przedmiotowego muzykologii.

Publikacje

  • Dzieła Césara Francka, Wiedeń 1925
  • Studium o pieśniach Chopina[1], Lwów 1927
  • Systematyka muzykologii[2], Lwów 1928
  • Publiczność jako problemat kultury muzycznej, 1925/1926
  • Polska pieśń artystyczna, 1927
  • Projekt reformy szkoły muzycznej niższej, 1929
  • Żywa muzyka jako źródło wychowania muzycznego, 1931
  • Praca wyższej szkoły muzycznej, 1931
  • Propedeutyka teorii muzyki jako zagadnienie dydaktyczne 1931
  • Bojkot nowej muzyki, 1933
  • Radio i film – czy estrada i scena, 1936

Przypisy

  1. ↑ Seweryn Barbag, Studjum o pieśniach Chopina , polona.pl .
  2. ↑ Seweryn Barbag, Systematyka muzykologji , polona.pl .

Bibliografia

  • Lissa Zofia: Barbag Seweryn, Encyklopedia muzyczna PWM. Część biograficzna, t. I, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1979

Linki zewnętrzne