Sangwinik

Dziś Sangwinik nadal jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu społeczeństwem. Wraz z postępem technologii i globalizacją Sangwinik staje się coraz częstszym tematem dyskusji w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Jego wpływ i zakres obejmują szerokie spektrum aspektów życia codziennego, co czyni go przedmiotem ciągłych badań i refleksji. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia związane ze Sangwinik, w celu lepszego zrozumienia jego wpływu dzisiaj i jego prognoz w przyszłości.

Sangwinik (łac. sanguis – krew) – jeden z temperamentów wyróżnianych w teorii humoralnej. Wiązany był z przewagą wpływu krwi na typ konstytucyjny człowieka. Wraz z rozwojem teorii humoralnej od starożytności do średniowiecza i wyróżnianego w niej podziału na cztery elementy, jako kolejne powiązania podawano dzieciństwo, wiosnę, powietrze (jako jeden z żywiołów), serce, poranek, czerwień, smak słodki. Astrologicznym skojarzeniem były Bliźnięta, Byk, Baran i Jowisz. Podobnie jak w przypadku krwi, miały mu odpowiadać cechy ciepła i suchości[1].

Sangwiników opisywano jako osoby wrażliwe, reagujące szybko i silnie, a jednocześnie odporne i dostosowujące się do warunków[2].

Pojęcie czterech temperamentów utrzymywało się w protonauce i wczesnej nauce przez stulecia. Johann Caspar Lavater w swojej fizjonomice zakładał, że sangwinika można rozpoznać po kształcie głowy i rysach twarzy[1]. W typologii układu nerwowego Iwana Pawłowa sangwiników miał cechować typ silny, zrównoważony i ruchliwy[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Heinz Schott: Kronika medycyny. Warszawa: Wydawnictwo "Kronika", 1994, s. 36, 55, 232, seria: Kronika. ISBN 83-86079-01-0.
  2. ↑ a b sangwinik, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .