Sandra Robatscher

W tym artykule zajmiemy się tematem Sandra Robatscher w szerokim i kompletnym podejściu. W następujący sposób zagłębimy się w kluczowe aspekty związane z Sandra Robatscher, analizując jego wpływ, konsekwencje i możliwe perspektywy na przyszłość. Sandra Robatscher to temat o ogromnym znaczeniu w obecnym kontekście, dlatego istotne jest zrozumienie jego wymiarów i zakresu. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na Sandra Robatscher, oferując czytelnikowi szczegółową i rygorystyczną wizję, która pozwala mu zagłębić się w ten temat w głęboki i wzbogacający sposób.

Sandra Robatscher
Ilustracja
Sandra Robatscher w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1995
Bozen

Klub

ASV Völs am Schlern

Wzrost

169 cm

Debiut w PŚ

24 listopada 2012, Igls (12. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

24 listopada 2012, Igls (12. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

6 grudnia 2014, Lake Placid, (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

3 lutego 2019, Altenberg

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa Europy
brąz Sigulda 2018 Jedynki
brąz Sigulda 2023 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Park City 2013 Sztafeta
srebro Igls 2014 Jedynki
brąz Lillehammer 2015 Jedynki
Multimedia w Wikimedia Commons

Sandra Robatscher (ur. 13 grudnia 1995 w Bozen) – włoska saneczkarka pochodząca z Tyrolu Południowego, trzykrotna medalistka mistrzostw świata juniorów, dwukrotna medalistka mistrzostw Europy.

Życie prywatne

Jest siostrzenicą włoskiego saneczkarza Armina Zöggelera.

Kariera

W 2010 roku rozpoczęła starty w Pucharze Świata juniorów. 24 listopada 2012 roku miał miejsce jej debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Igls zawodach sezonu 2012/2013 zajęła 12. miejsce w konkurencji jedynek. Rok później pojawiła się na mistrzostwach świata juniorów w Park City, na których zdobyła złoty medal w konkurencji sztafetowej i zajęła 7. miejsce w konkurencji jedynek oraz na mistrzostwach Europy juniorów w Oberhofie, które przyniosły jej srebrny medal w sztafecie i 5. miejsce w jedynkach.

W 2014 roku wzięła udział w mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których była trzynasta w jedynkach, w mistrzostwach świata juniorów w Igls, na których zdobyła srebrny medal w konkurencji jedynek, a także w igrzyskach olimpijskich w Soczi, z których wróciła z jedynkowym 22. miejscem. W tym samym roku, 6 grudnia zaliczyła pierwsze podium w Pucharze Świata, zajmując 2. miejsce w konkurencji sztafetowej na rozgrywanych w Lake Placid zawodach sezonu 2014/2015. Jej sztafeta, w której startowała z Dominikiem Fischnallerem, Christianem Oberstolzem i Patrickiem Gruberem rozdzieliła na podium ekipy z Niemiec i Stanów Zjednoczonych. W 2015 roku wystartowała w mistrzostwach świata juniorów w Lillehammer, na których wywalczyła brązowy medal w konkurencji jedynek. Rok później, na mistrzostwach świata w Königssee zajęła 7. miejsce w konkurencji sztafetowej i 15. w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach Europy w Altenbergu była dziewiąta w jedynkach.

W 2017 roku pojawiła się na mistrzostwach Europy w Königssee, na których zajęła 15. miejsce w konkurencji jedynek, na mistrzostwach świata w Igls, które przyniosły jej 17. miejsce w konkurencji jedynek, a także na mistrzostwach świata do lat 23 w Igls, na których była szósta w jedynkach. W 2018 roku wzięła udział w mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których zdobyła brązowy medal w konkurencji jedynek przegrywając tylko z Rosjanką Tatjaną Iwanową i Niemką Natalie Geisenberger, a także w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, z których wróciła z jedynkowym 14. miejscem. W tym samym roku, 27 stycznia po raz pierwszy stanęła na podium Pucharu Świata w konkurencji jedynek, zajmując 3. miejsce na rozgrywanych w Siguldzie zawodach sezonu 2017/2018, na których uległa jedynie Tatjanie Iwanowej i Natalie Geisenberger. W 2019 roku, na mistrzostwach świata w Winterbergu zajęła 9. miejsce w konkurencji jedynek. W tym samym roku, 3 lutego odniosła pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w konkurencji jedynek na rozgrywanych w Altenbergu, zakończonych po pierwszym ślizgu zawodach sezonu 2018/2019 Natalie Geisenberger i Rosjankę Wiktoriję Diemczenko.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2014 Soczi 22. –
2018 Pjongczang 14. –

Mistrzostwa świata

Rok Miejsce Jedynki Jedynki-sprint Jedynki mieszane Sztafeta
2016 Königssee 15. – nie rozgrywano 7.
2017 Igls 17. 26. (q) nie rozgrywano –
2019 Winterberg 9. dsq nie rozgrywano –
2023 Oberhof 16. 13. nie rozgrywano –
2024 Altenberg 9. 6. nie rozgrywano 4.
2025 Whistler 15. nie rozgrywano 9. dsq

Mistrzostwa Europy

Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2016 Altenberg 9. –
2017 Königssee 15. –
2018 Sigulda 3. –
2019 Oberhof 14. –
2020 Lillehammer - -
2021 Sigulda - -
2022 Sankt Moritz 16. -
2023 Sigulda 5. 3.
2024 Igls 10. -
2025 Winterberg 11. -

Mistrzostwa świata juniorów

Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2013 Park City 7. 1.
2014 Igls 2. –
2015 Lillehammer 3. –

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2012/2013 46.
2013/2014 29.
2014/2015 17.
2015/2016 16.
2016/2017 20.
2017/2018 9.
2018/2019 14.
2019/2020 30.
2020/2021 -
2021/2022 34.
2022/2023 12.
2023/2024 24.
2024/2025 15.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata
1. 27.01.2018 Łotwa Sigulda jedynki 3
2. 03.02.2019 Niemcy Altenberg jedynki 1

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – drużynowo

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata
1. 06.12.2014 Stany Zjednoczone Lake Placid sztafeta 2
2. 29.11.2015 Austria Igls sztafeta 3
3. 23.02.2020 Niemcy Winterberg sztafeta 2
4. 15.01.2023 Łotwa Sigulda sztafeta 3

Przypisy

  1. ↑ a b 2014 Sotschi Winterspiele. Olympische und Paralympische Spiele . provinz.bz.it. . (niem.).
  2. ↑ a b Sandra Robatscher. Kunstbahnrodeln . suedtirolympia.com. . . (niem.).
  3. ↑ Sandra Robatscher aus Südtirol hat gewonnen; Rodeln: Damenrennen in Altenberg bei irregulären Verhältnissen. Sport . suedtirolnews.it, 2019-02-03. . . (niem.).
  4. ↑ a b Sandra Robatscher bei Weltcup-Debüt auf Rang 12. Rodeln Kunstbahn . sportnews.bz, 2012-11-24. . (niem.).
  5. ↑ Official Results: 1 Junioren Weltcup Rennrodeln-Sigulda 16.12.2010. fil-luge.org, 2010-12-16. . (ang.).
  6. ↑ a b c d e f Luge - Sandra Robatscher. Results of a sportsman / sportswoman . the-sports.org. . (ang.).
  7. ↑ Viessmann Luge World Cup 2014/2015 presented by BMW: Lake Placid (USA) 06.12.2014. fil-luge.org, 2014-12-06. . (ang.).
  8. ↑ Sandra Robatscher holt sich EM-Bronze in Sigulda. Rodeln Kunstbahn . sportnews.bz, 2018-01-27. . (niem.).
  9. ↑ 2018 Winter Olympics Results - Luge. Olympic Sports . espn.com. . (ang.).
  10. ↑ Viessmann Luge World Cup 2017/2018: Sigulda (LAT) 26.01.-28.01.2018. fil-luge.org, 2018-01-27. . (ang.).
  11. ↑ Robatscher jubelt im Schneetreiben von Altenberg. Rodeln Kunstbahn . sportnews.bz, 2019-02-03. . (niem.).

Linki zewnętrzne