Sandra Kleinová
W tym artykule zbadamy fascynujący świat Sandra Kleinová i wszystkie jego konsekwencje dla naszego obecnego społeczeństwa. Od wpływu na życie codzienne po znaczenie w branży zawodowej, Sandra Kleinová okazał się tematem rosnącego zainteresowania osób w każdym wieku i o każdym zawodzie. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w pochodzenie, ewolucję i przyszłe perspektywy Sandra Kleinová, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie w bieżącym kontekście. Ponadto przeanalizujemy różne podejścia i opinie, które istnieją wokół Sandra Kleinová, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji tego tematu, który jest dziś tak aktualny. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji na temat Sandra Kleinová!
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 maja 1978 |
| Wzrost |
177 cm |
| Status profesjonalny |
1993 |
| Zakończenie kariery |
2007 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 6 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
41 (5 stycznia 1998) |
| Australian Open |
3R (1997) |
| Roland Garros |
2R (2003) |
| Wimbledon |
2R (2004) |
| US Open |
2R (2000) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 4 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
209 (12 czerwca 2000) |
Sandra Kleinová (ur. 8 maja 1978 w Pradze) – czeska tenisistka.
Kariera
Swój pierwszy turniej ITF wygrała w grze podwójnej w 1994 w Witkowicach z Denisą Chládkovą. W 1995 była w 4 finałach tych rozgrywek, dwa z nich wygrała. Natomiast w deblu osiągnęła dwa finały, w jednym zwyciężyła. Rok później triumfowała w ITF'ie w Sztokholmie w grze podwójnej. W 1997 dotarła do trzeciej rundy Australian Open po przebrnięciu kwalifikacji. W drugiej rundzie wygrała z Francuzką Anne-Gaëlle Sidot 6:4, 4:6, 8:6. Z turnieju wyeliminowała ją Amerykanka Chanda Rubin. Pod koniec roku dotarła do ćwierćfinału Zurich Open. We wcześniejszych rundach tego turnieju wygrała z Magdaleną Maleewą i Iriną Spîrleą. W 1998 notowała systematyczny spadek w dół rankingu WTA. Rok 1999 to dwa wygrane ITF'y w Pradze oraz Redbridge w grze pojedynczej. W 2000 odpadła w drugiej rundzie US Open po porażce z Anną Kurnikową. Kolejny turniej ITF wygrała w 2002 w grze deblowej. W 2003 była w drugiej rundzie French Open i w ćwierćfinale Sparkassen Cup. W tym drugim wygrała m.in. z Francescą Schiavone i Malejewą. W 2004 po wygranej nad Jeleną Diemientjewą 6:4, 1:6, 6:4 dotarła do drugiej rundy Wimbledonu, gdzie poniosła porażkę z Tamarine Tanasugarn. Osiągnęła także półfinał Collector Swedish Open. W 2005 wygrała turnieje ITF w Belfort (wygrane m.in. z Pauline Parmentier, Albertą Brianti i Cwetaną Pironkową) oraz w Boltonie (zwycięstwa m.in. z Anne Keothavong, Joanną Sakowicz, Karoliną Kosińską czy Jarosławą Szwiedową). Dwa lata później zakończyła karierę.
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 16/01/1995 |  Turku
|
10 000 | twarda |  Sofia Finer
|
6:4, 7:6(4) |
| 2. | 30/01/1995 |  Rungsted
|
10 000 | dywanowa | Karin Ptaszek
|
6:2, 6:7, 6:1 |
| 3. | 21/02/1999 |  Redbridge
|
25 000 | twarda | Louise Latimer
|
6:2, 6:1 |
| 4. | 19/12/1999 |  Průhonice
|
25 000 | twarda |  Adriana Jerabek
|
6:2, 6:3 |
| 5. | 30/01/2005 |  Belfort
|
25 000 | twarda |  Cwetana Pironkowa
|
6:4, 6:3 |
| 6. | 09/10/2005 | Bolton
|
25 000 | twarda |  Jarosława Szwiedowa
|
0:6, 6:3, 6:3 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA , Women’s Tennis Association (ang.).
- Profil na stronie ITF , International Tennis Federation (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King , Billie Jean King Cup (ang.).