Samuel Le Bihan

W dzisiejszym świecie Samuel Le Bihan jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu osób. Niezależnie od tego, czy Samuel Le Bihan ma wpływ na społeczeństwo, kulturę, gospodarkę, czy jakikolwiek inny obszar, przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów. W tym artykule zbadamy różne aspekty Samuel Le Bihan, od jego początków po obecną ewolucję, omawiając jego implikacje i możliwy przyszły rozwój. Nie ma znaczenia, czy jesteś studentem danego przedmiotu, czy po prostu chcesz dowiedzieć się więcej, ten artykuł zapewni Ci pełny i wzbogacający wgląd w Samuel Le Bihan. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i wiedzy!

Samuel Le Bihan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1965
Avranches

Multimedia w Wikimedia Commons

Samuel Le Bihan (ur. 5 stycznia 1965 w Avranches) – francuski aktor, reżyser, scenarzysta i producent filmowy, teatralny i telewizyjny.

Życiorys

Jego rodzice żyli ze skromnych środków finansowych. Dorastał na przedmieściach Paryża. Jako dziecko marzył, że zostanie artystą, mechanikiem lub konstruktorem. Ostatecznie po namowie przyjaciół podjął naukę w CNSAD (Conservatoire National Superieur d'Art Dramatique) – Francuskim Państwowym Konserwatorium Sztuki Dramatycznej w Paryżu. Porzucił jednak szkołę i rozpoczął karierę boksera w Nowym Jorku, gdzie uczęszczał na kursy aktorskie w Actor's Studio.

Na srebrnym ekranie zaczynał od roli Xaviera w filmie Letni spacer (Promenades d'été, 1991). Został dostrzeżony w charakterystycznej roli fotografa w Krzysztofa Kieślowskiego Trzy kolory: Czerwony (Trois couleurs: Rouge, 1994). Za rolę Norberta w Kapitan Conan (Capitaine Conan, 1996) zdobył nominację do nagrody Cezara. Jest laureatem nagrody im. Jeana Gabina za kreację Antoine'a w melodramacie komediowym Salon piękności (Venus Beaute Institute, 1999). Sławę we Francji i Europie zawdzięcza roli wysłannika króla, żołnierza, podróżnika i uczonego Grégoire'a de Fronsac'a w filmie sensacyjnym Braterstwo wilków (Le Pacte des loups, 2001) i jako zakochany żonaty lekarz kardiolog, który niedługo będzie ojcem w thrillerze romantycznym Kocha... Nie kocha! (À la folie, 2002).

W latach 1995–1997 sprawdził się także jako aktor sceniczny na deskach jednego z najbardziej prestiżowych teatrów na świecie - La Comédie-Française. Za rolę Stanleya Kowalskiego w spektaklu Tennessee'go Williamsa Tramwaj zwany pożądaniem odebrał Nagrodę im. Moliera dla najlepszego aktora.

Zasiadał w jury Złotej Kamery na 75. MFF w Cannes (2022).

Życie prywatne

W 2002 roku wziął ślub z modelką Danielą Beye. Jest ojcem Jules'a.

Wybrana filmografia

  • 2012: Dom w Bretanii (Cornouaille) jako Loïc
  • 2007: Kanibale (Frontière(s)) jako Goetz
  • 2005: Ostatni znak (The Last Sign) jako francuski inżynier
  • 2004: Most przeznaczenia (The Bridge of San Luis Rey) jako Vicente
  • 2002: 3 zero (Trois zéros) jako Manu
  • 2002: Kocha... nie kocha! (À la folie... pas du tout) jako Loïc
  • 2002: Kod (La Mentale) jako Dris
  • 2002: Prywatne dochodzenie (Une affaire privée) jako Vincent Walt
  • 2001: Braterstwo wilków (Le Pacte des loups) jako Grégoire de Fronsac
  • 2000: Pod ostrzałem (Total western) jako Bédé
  • 2000: Wielki świat (Jet Set) jako Mike
  • 1999: Salon piękności (Vénus beauté) jako Antoine
  • 1999: W nowej skórze (Peau neuve) jako Alain
  • 1998: Nabici w butelkę (Restons groupés) jako Mathias
  • 1997: Kuzyn (Le Cousin) jako Francis
  • 1996: Kapitan Conan (Capitaine Conan) jako Norbert
  • 1995: Francuzka (Une Femme française) jako Henri
  • 1994: Trzy kolory: Czerwony (Trois couleurs: Rouge) jako Fotograf

Linki zewnętrzne