Samokształcenie
W tym artykule przyjrzymy się fascynującej historii Samokształcenie. Od swoich początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, Samokształcenie odegrał kluczową rolę w różnych aspektach życia codziennego. Przez lata Samokształcenie ewoluował i pozostawił niezatarty ślad w kulturze, technologii, polityce i wielu innych obszarach. Poprzez szczegółową analizę zbadamy jego wpływ i znaczenie w dzisiejszym świecie. Dodatkowo przeanalizujemy jego znaczenie i wpływ na świat, w którym żyjemy. Bez wątpienia Samokształcenie jest tematem bardzo interesującym i zasługuje na dogłębną eksplorację, aby zrozumieć jego prawdziwy zakres i znaczenie.
Samokształcenie – samouctwo; osiąganie wykształcenia poprzez działalność, której cele, treść, warunki i środki ustala sam podmiot.
W procesie samokształcenia jego cele dynamizują się; osiągnąwszy wyższy stopień świadomości, uczeń dokonuje często ich przewartościowania i doskonalenia. Samokształcenie osiąga optymalny poziom wtedy, gdy przekształca się w stałą potrzebę życiową człowieka oraz stanowi oparcie dla kształcenia ustawicznego. Proces samokształcenia rzadko występuje w postaci czystej: bywa powiązany z pracą w szkole, z kształceniem korespondencyjnym czy z wychowaniem równoległym.
Pojęcie samokształcenia jest związane z pojęciem samouctwa. Niektórzy pedagogowie utożsamiają te pojęcia, inni wiążą pojęcie samokształcenia ze zdobywaniem wykształcenia ogólnego (Antoni Bolesław Dobrowolski) lub z kształtowaniem własnej osobowości wg jakiegoś ideału (Władysław Okiński). Pojęcie samouctwa zaś – ze zdobywaniem wykształcenia zawodowego bądź z samodzielnym zdobywaniem wiedzy[1].
Przypisy
- ↑ Okoń W., (2001) Nowy Słownik Pedagogiczny, Wydanie trzecie poprawione, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa, s. 348. 9788389501783.
Linki zewnętrzne
- Edukacja i Dialog – Techniki samokształcenia Artykuł Małgorzaty Olczak o samokształceniu i technikach samokształcenia.