SMS Ulan (1906)
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat SMS Ulan (1906), analizując jego różne aspekty i istotne aspekty. Od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zagłębimy się w historię i jej znaczenie w różnych kontekstach. Dodatkowo zbadamy opinie i perspektywy ekspertów w danej dziedzinie, a także doświadczenia tych, których SMS Ulan (1906) bezpośrednio dotknął. Poprzez szerokie i multidyscyplinarne podejście staramy się rzucić światło na ten bardzo istotny temat, oferując czytelnikowi kompletną i wzbogacającą wizję.
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
27 września 1905[1] |
| Wodowanie |
8 kwietnia 1906[1] |
 K.u.K. Kriegsmarine
| |
| Nazwa |
„Ulan” |
| Wejście do służby |
21 września 1906[1] |
| Wycofanie ze służby |
1918 |
 Wasilikon Naftikon
| |
| Nazwa |
„Smyrni” |
| Wejście do służby |
1920 |
| Wycofanie ze służby |
1932[1] |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 389,4 t |
| Długość |
na linii wodnej: 67,1 m |
| Szerokość |
6,3 m |
| Zanurzenie |
1,9 m |
| Napęd | |
| 4 kotły parowe Yarrow maszyny parowe VTE 2 śruby napędowe 6 000 ihp | |
| Prędkość |
28,4 węzła |
| Uzbrojenie | |
| 1 x armata okrętowa 66 mm L/45 7 x armata okrętowa 47 mm L/44 (do 1912-13) 5 x armata okrętowa 66 mm L/30 (od 1912-13) 2 x wyrzutnia torped kal. 450 mm | |
| Załoga |
65-70 |
SMS Ulan – austro-węgierski niszczyciel z początku XX wieku i I wojny światowej. Druga jednostka typu Huszár. Okręt przetrwał wojnę i po jej zakończeniu został przekazany Grecji. We flocie greckiej służył pod nazwą „Smyrni” do 1932[1] lub 1928 roku[2], kiedy został wycofany.
Tuż po wybuchu I wojny światowej „Ulan” brał udział w sierpniu 1914 roku w blokadzie wybrzeża Czarnogóry. Dowódcą był początkowo kmdr ppor. Egon Panfilli[3]. 16 sierpnia 1914 roku okręt patrolował tam z krążownikiem „Zenta” i został zaskoczony przez główne siły marynarki francuskiej wraz z okrętami brytyjskimi. Na rozkaz dowódcy „Zenty”, ostrzeliwany „Ulan” zdołał ujść do Kotoru („Zenta” została zatopiona)[3].
W nocy na 2 marca 1915 roku „Ulan” brał udział w wypadzie na port Antivari (wraz z „Csikós”, „Streiter” i torpedowcami 57T, 66F i 67F), zakończonym ostrzelaniem i zaminowaniem portu oraz zniszczeniem królewskiego jachtu Czarnogóry „Rumija”[4].
Przypisy
Bibliografia
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.
- Károly Csonkaréti, Marynarka Wojenna Austro-Węgier w I wojnie światowej 1914-1918, Wydawnictwo: Arkadiusz Wingert, 2004, ISBN 83-918940-3-7.
