W tym artykule zbadamy wpływ Słownik etymologiczny języka polskiego (Aleksander Brückner) na różne aspekty współczesnego społeczeństwa. Od wpływu na kulturę popularną po znaczenie w środowisku akademickim, Słownik etymologiczny języka polskiego (Aleksander Brückner) wywołał szeroką debatę i kontrowersje, które zasługują na szczegółową analizę. Na tych stronach przeanalizujemy różne perspektywy wokół Słownik etymologiczny języka polskiego (Aleksander Brückner) i to, jak ukształtowało ono obecny krajobraz. Podobnie zbadamy jego historyczną rolę i jego projekcję na przyszłość, aby zrozumieć jego prawdziwy zakres i znaczenie w naszym codziennym życiu.
Słownik etymologiczny języka polskiego – słownik etymologiczny autorstwa Aleksandra Brücknera (1856–1939), wydany w 1927 przez Krakowską Spółkę Wydawniczą. Zawiera 5850 haseł objaśniających około 26 260 jednostek leksykalnych (w tym także nazw własnych, a ponadto 27 „rozprawek przekrojowych”, takich jak Fauna i flora czy Imiennictwo osobowe), ułożonych w odmiennym od powszechnie stosowanego współcześnie porządku alfabetycznym. Był pierwszym słownikiem etymologicznym języka polskiego i jednym z pierwszych na gruncie slawistyki. Dzieło miało szereg wznowień m.in. w latach 1957, 1970, 1985 i in.
Autor należał do najwybitniejszych językoznawców polskich swoich czasów. Charakter dzieła określa fakt, że swój słownik w zamierzeniu kierował on do szerokiego grona odbiorców, oraz to, że jest on silnie naznaczony piętnem indywidualności autorskiej. W doborze materiału leksykalnego zwraca uwagę duża ilość archaizmów, wyrazów rzadkich, a nawet żartobliwych (stosunkowo niewiele jest natomiast słownictwa gwarowego). Istnieją przekazy, że autor miał przygotowywać materiały do drugiego, szerszego i znacznie zmienionego wydania dzieła – zaginęły one jednak w czasie II wojny światowej.