Ryszard Lackner

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Ryszard Lackner. Od jego początków do dzisiejszego wpływu, zbadamy wszystkie istotne aspekty, które sprawiają, że Ryszard Lackner jest tematem interesującym zarówno ekspertów, jak i tych, którzy dopiero zaczynają zgłębiać ten temat. Przeanalizujemy różne podejścia i opinie, które istnieją wokół Ryszard Lackner, a także jego wpływ na społeczeństwo, kulturę i świat w ogóle. Przygotuj się na zanurzenie się w pouczającą i wzbogacającą podróż, która poprowadzi Cię do odkrycia nowego spojrzenia na Ryszard Lackner.

Ryszard Lackner
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1946
Bydgoszcz

Data i miejsce śmierci

5 września 2006
Wrocław

Przebieg służby
Lata służby

1964–2005

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Stanowiska

dowódca Śląskiego Okręgu Wojskowego

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal Komisji Edukacji Narodowej

Ryszard Lackner (ur. 24 grudnia 1946 w Bydgoszczy, zm. 5 września 2006 we Wrocławiu) – generał dywizji Wojska Polskiego.

Służba w wojsku

Absolwent Oficerskiej Szkoły Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu[1]. Po ukończeniu szkoły oficerskiej od 1967 pełnił służbę jako dowódca plutonu, a następnie kompanii desantowej 35. Pułku Desantowego.

W latach 1976–1977 był szefem sztabu 4 pułku desantowego. Od 1977 pełnił obowiązki dowódcy 5 pułku zmechanizowanego w Szczecinie. W latach 1978–1980 służył jako oficer Wydziału Operacyjnego Sztabu 16 Dywizji Pancernej, a od 1980 jako szef tego wydziału. W 1983 ponownie w 7 Dywizji Desantowej. Od 1986 szef sztabu 7 Brygady Obrony Wybrzeża, a następnie jej dowódca. W 1990 przeszedł do Dowództwa Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy, gdzie zajmował stanowisko szefa wydziału.

W latach 1991–1994 komendant wrocławskiej Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych. W 1994 połączył pod swoim dowództwem 2 szkoły oficerskie: WSOWZ i Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Inżynieryjnych w nową Wyższą Szkołę Oficerską im. Tadeusza Kościuszki, przekształconą w 2002 w Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Lądowych[1]. W 1992 awansowany na stopień generała brygady. W 2002 objął stanowisko szefa Generalnego Zarządu Wsparcia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie. W 2003 awansowany do stopnia generała dywizji[2]. Od 2004 dowódca Śląskiego Okręgu Wojskowego.

Odszedł z wojska w grudniu 2005. Uroczyste pożegnanie ze służbą wojskową odbyło się w styczniu 2006 na wrocławskim Rynku.

Zmarł 5 września 2006 roku. 8 września 2006 roku, w bazylice św. Elżbiety we Wrocławiu (świątynia garnizonowa) została odprawiona msza święta żałobna której przewodniczył biskup polowy gen. dyw. Tadeusz Płoski. Po Eucharystii trumna z ciałem generała została przewieziona na cmentarz Świętego Ducha, gdzie spoczęła w rodzinnym grobowcu.

Wykształcenie wojskowe

Odznaczenia i wyróżnienia

Działalność społeczna

Życie prywatne

Miał żonę Danutę i dwoje dzieci: córkę Katarzynę i syna Piotra, oraz wnuczkę Karolinę. Uprawiał jeździectwo, interesował się literaturą historyczną i filatelistyką.

Przypisy

  1. ↑ a b Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 468. ISBN 83-7384-561-5.
  2. ↑ M.P. z 2003 r. nr 42, poz. 610
  3. ↑ M.P. z 2001 r. nr 31, poz. 520

Bibliografia

  • Ostatnie pożegnane generała Ryszarda Lacknera, Nasza Służba 2006, nr 16, s. 12
  • Zmiana na stanowisku dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego, Serwis Internetowy MON, 5.03.2004

Linki zewnętrzne