W dzisiejszym świecie Rymucie przejął wiodącą rolę zarówno w życiu codziennym, jak i w sferze zawodowej. Wraz z postępem technologii i globalizacją Rymucie stał się tematem ciągłego zainteresowania, generując debaty, badania i nowe sposoby podejścia do niego. Od wpływu na społeczeństwo po konsekwencje dla gospodarki, Rymucie wywierał wpływ na różne sposoby, zmieniając nie tylko sposób, w jaki współdziałamy, ale także sposób, w jaki myślimy i odnosimy się do środowiska. W tym artykule zbadamy niektóre z najważniejszych aspektów Rymucie, analizując jego znaczenie i ewolucję w czasie.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. ![]() | |
![]() |
Rymucie (biał. Рымуці; ros. Рымути) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Opsa.
W czasach zaborów wieś leżała w granicach Imperium Rosyjskiego[2].
W latach 1921–1945 kolonia leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[3] (od 1926 w województwie wileńskim[4]), w powiecie brasławskim, w gminie Opsa[5][6].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 164 osoby, 10 było wyznania rzymskokatolickiego, a 154 staroobrzędowego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowało polską przynależność narodową. Było tu 26 budynków mieszkalnych[5]. W 1931 w 26 domach zamieszkiwało 175 osób[6].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Opsie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Opsie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Opsie[7].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR.
Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.